kendisine bir şeyler yazmak için başlığını açtım da aslında ne yazacağıma dair kafamda küçük bi taslak oluşturmuştum ancak o kadar çok şey paylaşmışız ki şu güne kadar ayrıntıları düşündükçe yazmak istediğim, değinmek istediğim şeylerin sayısı artıyor ve kafamda büyüyor yazı gittikçe.
hafızam berbattır. tarihleri, isimleri hatta bir iki kez sohbet ettiğim insanların yüzlerini bile unutabiliyorum. bir anıyı hatırlayabilmem için anahtar kelimelere ihtiyaç duyuyorum. yeterince anahtar kelime duyamadığımda anıyı hatırlayamıyor ve canlandıramıyorum kafamda. ama bu adamla paylaştığımız olayların, komikliklerin, hüznün beynimin anı saklama merkezinde özel bir yeri var. şu cümleleri yazarken bile yeni yeni anılar canlanıyor kafamda.
karşıdan gelen kız topluluğuna, bir gün önce kız arkadaşımızın telefonunu arayıp "yalar mısın?" diyen telefon sapığının repliğiyle seslendiğin akşam.
internet cafe'de otururken yanımızdaki kızın bana "pardon sevgilim webcam'den sizi gördü de onu aldattığımı düşünüyor. bana inanmıyor. bir de siz söyleseniz?" dediği gün.
seni evden almaya geldiğimizde yanımda arkadaşımın ablanın gri lensli gözlerini ilk kez görüp korkudan geri geri kaçtığı akşam.
halı sahada o muhteşem sol volemle gol attığım gün. (yazmayacağımı düşünmemiş olamazsın?)
sahilde içip, sarhoş olup komşunun kızına "olm gidip sarhoşum bahanesiyle ellesem mi lan?" diye niyeti bozduğun gece.
uludağ sözlük'e beni davet edişin ve yaptığımız ilk geyikler.
--------- tümünü gör (3276697106417304)----------
bu adam benimle büyüyen kardeşim gibi. kişiliğinin oluşmasında benim de payım vamış gibi düşünüyorum ekseriyetle. bu düşüncem kanarya kampında kendisini trigonometri çalıştırdığım günden beri var. bahar adındaki o kızla çıkmasını tavsiye ettiğim günden beri... (ertesi gün ondan ayrılıp 2 yıl sonra "olm bu kız taş olmuş lan" dediğin günü de unutmam.)
nasıl cümle kurmalıyım diye düşünmekten beynim sikildi bu uykusuz gecemin ardından. o yüzden burdan sonrasını dümdüz yazıyorum hacı. özet geç diyecek olan ağzının epitel hücrelerini gıdıklayayım.
olm sen bu kadar melankolik, ben bu kadar vurdumduymazken nasıl oluyor da hiç kavga etmiyoruz lan? bir insan bir insana nasıl bu kadar anlayış gösterebilir ki? her terslediğimde eyvallah hacı diyebilecek sabrı nerden buluyon olm? bana da söyle lan? söyle lan! aha sıyırdım yine! olum bu kadar sakin olma bak yerler seni dedikçe ortam yapıyosun piç. bi sik olduğu da yok...
başlığımın altındaki uzun entrylerine bir gün okkalı bi entry ile cevap vermeyi planlıyordum kendimce ve işte o gün bugün. o gün temizoğlu...
berbat esprilerin, içinde barındırdığın farklı kişiliklerin (kaşar kız, hanım kız, maço adam, ülkü ocağı reisi, haşarı evlat, küçük kardeş, espritüel dost, buluşma yerine geç gelen ibne) ve birbirinden farklı updatelerin ile hayatımdaki en önemli 3 kişiden biri olmaya hak kazandın. (cümleye gel) üstelik 10 dakika içinde ararsan yanında piyasa değeri 10 dolar olan koreden ithal edilen bu muhteşem alet de hediye.
sürekli baş ağrısından muzdarip olman beni haklı olarak endişelendiriyor. doktora git diyorum. hişş diyorum. kime diyorum? önerdiğim tedavi yöntemlerini de beğenmiyorsun bari tavsiyemi dinle.
ayrıca bugün 3083 kez aradım fakat ulaşamadım. yine telefonunla kimsenin bilmesini istemediğin farklı atraksiyonlara girdiysen anlayışla karşılarım. ama en azından önceden bi haber ver 1-2 saat ulaşılamayabilirim diye.
son olarak babanın şarap çanağına seslenmek istiyorum. unutmadım.
evet.
(sözlükteki en sikko yazım oldu fekat üzerimden yük kalkmış gibi hissediyorum, mutluyum.)
bilgisayarını her açtığında megan fox'un memelerine bakmak gibi ilginç bir totemi var. bir de odasının başucunda sözümona bereket tanrısının heykeli durur, her akşam yatmadan evvel heykele dokanır yalnızca dokanır. (bkz: dokanmak)
(#7471220) işte budur üstat. başka hiçbiri değildir. hiçbişey değildir. budur.
edit: işaret ettiğim entry bir sürü eksi almış. sözlükte ilk defa bi entry eksilenince yazıyı editleme ihtiyacı duydum. o da kendi entryim için değil bir başka yazarın entrysi için oldu. kısmet tabi.
öhömm... evet ne diyoduk.. ha şey...
ulan bunun nesini eksilediniz lan?? merak ettim bi aydınlatın beni. ne diye bu kadar eksilediniz evladım? ağzımdan çıkan, "oha" feryadı böğrüme kaçtı şaşkınlıktan. hıçkırık tuttu.
babayta kenzof jüri özel ödülünü üstüste 12inci defa kazanarak türk halkını etopyada gururla temsil eden uludağ sözlük yazarı.
kendisine bu üstün başarısından dolayı allahtan rahmet, sevenlerine sabır diliyorum, sevmeyenlere ismail ykdan facebook şarkısı diliyorum.
kib sçs muju....
o kadar dedim azcık sert erkek ol kodun mu oturt diye, koydu ama beni oturtamadı. ben sert erkek severim dedim, yürütemedik ayrıldık. bak diyorum objebiciğim, azcık kasa bakar, oturttuğun gün vurucam kırbacı. edward köpeğin olsun.
