stephen king'in bir romanıdır. ayrıca bu romandan esinlenerk çekilen ve kitapla aynı ismi taşıyan bir de gerilim filmi mevcuttur. bu film hayatımda izlediğim ilk gerilim filmi olduğu için* bende apayrı bir yeri vardır.
--spoiler--
O her günü yeni bir umutla
Bekler gibi görünür
Yarına inanmaz, beni avuturdu
Onun her anı heyecan dolu
Beni üzdüğü zamanlarda bile
Yokluğunu hissetmek
Beni korkuturdu
--spoiler--
o... çocukları isimli türk filmindeki "o" dur bu "o"... bu bizim "o" nun arkasına saklanmıştır orospu adlı kelime sü-rtük e yakalanmamak için... çok kurnazdır kendileri *
edit: seovi, canım benim... bu hıyar filme ben vermedim orospu çocuğu ismini, rahat dur emi çocuğum? ha yok üstüme alındım ben diyorsan onu da söyleyeyim sözüm meclisten dışarı :)
Sırların sırrıdır O.. ilahi AşK'a bir merdiven niteliğindeki, vurgudur..
Hiç birşey eskisi gibi değil artık, aslında eskiside iyi değildi ki.. Zaman akmakta Akrep yelkovanı sürekli sokmakta.Dün bügün ve yarın denilen üç boyut soy ismimi Can'ımı tutuşturup yakmakta.Önümdeki yol yokuştan yukarıya çıkmakta aşağıda karanlığın ası dumanlardan alevler barınmakta.illegal düşlerim vardı aslında, kendimi bulacaktım yasal olmayan yollarla.
Düşünüp düşünümediklerimin arasındaki düşüncelerim deli dalgalar gibi vuruyor yalçın tarafıma.Verilen cevaplara kayıtsız kalanım, ben talanım, ortadayım çevremde bu koca şehir,elimde dumandan ibaret bir zehir, kibirle yıkanan insancıklar ortasında bedenen 27 ruhen dokuzluk bir çocuğum aslında.Kuyular kazıldı yürüdüğüm yollarda birer santim aralıkla ipler uzatıldı pamuktan yapılmış tutan koparmış uzatan yalandan da olsada.
Namluya sürüldü boş iltifatlar zaman zaman vuruldum dudaklarımdan.Fotokopi yüzler arasında Eşgal belirledim inandım güvendim,yeni umutlar ektim yanaklarımda ki biriktirdiğim sularla besledim.Benliğime yeni bir Ben ekledim.Ve bekledim beklerken özledim özlerken dile geldim dildeyken cümle oldum kalemimle doğdum.Şimdi bekliyorum O'na Kavuşmaktır Tek Arzum.yanlıca O'nun AşK 'ıyla beslenmekteyim (yCan)
bir insandan çoğu zaman 'o' diye bahsediyorsak ya çoık değer verdiğmiz ancak geçmişte bir yerlerde kalmış biridir. ya da ismini bile anmaya tahammüle edemediğimiz kişidr.
bu seferki tanımı farklıydı onun. yurtdışına çıkmıştım. orda telefondan aranma açısından sorunlu geçen bir hafta sonrasında ülkeye döndüğümde ne ailemdi, ne de en yakın arkadaşlarımdı ilk önce haber verdiğim. o çok az tanıdığım insandı "döndüm" gibi kısacık bir mesaj attığım, sonrasında sabah kalkacak olan diğer uçağı havalimanında beklemek zorunda kalıp uyumamamak için kendimi zor tutarken gecenin 2'sinde telefonda konuştuğum. ne olduğunu bilmiyordum, ama onunla konuşurken heyecanlanmıyordum telaşlı bir tip olmama rağmen. yine hasta olduğu için telefonda kızgınlıkla karışık çıkıştım ona, tavsiyeler vermeye başladım. neden bu kadar umursamazdı ki sağlığı konusunda, neden laftan anlamayıp burnunun dikine gidiyordu ki sanki? o da birden bana öğütler vermeye başladı işimle ilgili. sanki bilmiyordum ne yapmam gerektiğini. ama sesimi çıkarmadım, hoşuma gidiyordu belki de bu şekilde ilgilenmesi. "uyumazsan tekrar ara demişti", ama ben aradığımda o çoktan uyumuştu. nedenini anlayamıyordum bir türlü, ama onunla konuşurken heyecanlanmıyordum. o. o çok az tanıdığım insan...
