anlamadığım şey Şeker Portakalı'nı sınıf öğretmenim, Fareler ve insanlar'ı da Din Kültürü ve "Ahlak" Bilgisi öğretmenim önermişti. Ahlaki olmayan derken?
--spoiler--
Bahçelievler'deki Behiye Doktor Nevhiz Işıl ilköğretim Okulu'nda görev yapan 7. sınıf Türkçe öğretmenine "Şeker Portakalı" kitabını okuttuğu için soruşturma açıldı.
Tüm dünyada çocukların ilgiyle okuduğu Brezilyalı yazar Jose Mauro de Vasconcelos'un Şeker Portakalı kitabı Milli Eğitim Bakanlığı'nın (MEB) ilköğretim okullarında okutulacak 100 Temel Eseri arasında yer alıyor. 1968 tarihli roman, fakir bir aile çocuğu olan Zeze'nin yaşadıklarını anlatıyor.
Behiye Doktor Nevhiz Işıl ilköğretim Okulu'ndaki 7. sınıf Türkçe öğretmeni de öğrencilerine performans ödevi olarak bu kitabı okumalarını istedi. Velilerden biri, kitabı okuduğunuve şok olduğunu belirterek kitabın Türk örfve ananelerine aykırı müstehceniçeriğe sahip olduğunu, içinde birçok argo sözcükve küfür içerdiğini belirterek öğretmenhakkında soruşturma açılmasını istedi.
ilçe Milli Eğitim Müdürlüğü de öğretmen hakkında kitabı neden tavsiye ettiği ile ilgili olarak soruşturma açtı. Soruşturma henüz tamamlanmadı.
Tek gecede okunması gereken bir kitaptır, sanıyorum ki uludağ sözlük'te hala okumayan yoktur, ya da var mıdır? yok yok canım öyle şey mi olur!
Neyse efendim sadete gelelim, okurken gerçekten ağlatır insanı, neden mi ağlatır çünkü zeze'nin yaptığı çoğu şeyi bizde yaptık, çok emin konuşuyorum hepimiz yaptık, babamıza bazen kızdık, bazen çok acıdık kendimize kızdık, bazen onu anlamaya çalıştık, bazende o bizleri hiç anlamadı, bize bazen annemiz kızdı, dövdü, çok sevdi, sonra yine dövdü, biz belki çok üzdük annemizi, nereden bileceksiniz bazende onlar bizi çok üzmüştü.
*Bizim bazen portekizli gibi çok sevdiğimiz amcalarımız oldu, bize tatlı şekerler, kurabiyeler, limonatalar aldı, bazen onun yanından eve gitmek istemedik.
*Bizim bazen, abimiz çok üç kağıtçıydı, yanar dönberdi ama çok severdi bizi, bizde severdik.
*Bizi her zaman koruyan bir aile bireyimiz vardı tıpkı zezenin ablası gibi, bazılarımızında yoktu.
*Bizim her şeyi bilen dayılarımız, amcalarımız vardı, onlara çok soru sorardık.
*Küçüklüğümüzde ulaşamayacağımızı sandığımız hayallerimiz vardı çok lüks bir arabaya binmek gibi.
*Bizim küçüklüğümüzde bizden zengin olan arkadaşlarımız vardı kendimizi hep küçük hissetmemizi sağlayan.
*biz bazen bir yavru köpekle, kediyle konuşurduk, bazende oyuncaklarımızla.
*biz bazen anne, babamıza yardım etmek isterdik o küçüçük yüreklerimizle.
*Ve her zaman hayallerimiz vardı asla gerçekleşmeyecek olan...
işte böyle bir kitaptır, yıllardır paslanmış olan duygularımızı açığa çıkarır, ve büyük özlemlerimizi, hatıralamızı canlandırır.
bu kitabın adını çokça duyardım, kapağını beğenirdim ancak okumak hiç nasip olmamıştı,geçen hafta bit pazarında gezerken yaşlı bir amcanın tezgahında gördüm, eskimişti, kırışıktı, elime aldım, içim ısındı, bir tl karşılığında satın aldım. eve gidip 2 saat içinde bitirdim, tadı damağımda kaldı.
beni şu ana kadar en çok etkileyen kitap oldu, daha önceleri ruh halimi dağıtan kemalettin tuğcu kitapları bile bu kadar sarsmadı.
vasconcelos'un cocukken okudugum kitabi.
o zaman cok begenmistim ama araya seneler girince insan bi kismini unutuyor tabi. tekrar ayni zevkle okumayi umarak, kendime hediye ettirdim.
jose mauro de vascocelosun yazdığı serinin ilk kitabıdır ikinci olarak güneşi uyandıralım ve deli fişekle seri biter diye biliyorum ama deli fişeği bi daha okumak isterim.
