?.
-
ziya-yı şemse kapanmış bütün deriçeleri
bir öyle hücreye benzer ki ömrümün kederi.
gubar-ı ye's ü fena sinmiş orda elvana
emel, heves bırakılmış sükut u nisyana.
bütün hadayık-ı histen o toplanan ezhar
uyur mekaabir-i minada bi-ümid-i bahar.
bu penbe gül, bu gül ağır ağır erimiş
üzerlerinde değiştikçe her mükedder kış.
ocak harab ü tehi, lamba kimsesiz, a'ma
bu samt-ı haste eder hüzn ü uzleti ima.
soluk cidara asılmış, durur garik-i melal
o çehreler ki uyur gözlerinde eski hayal...
o eski hücreye benzer ki ömrümün kederi
çekilmiş ufk-ı teselliye karşı perdeleri...
ahmet haşim
