sabahları kahvaltıda kendimden geçtiğim kakaolu fındık kreması, yerken öyle bir kendimden geçiyorum ki reklamlardaki nutella yiyen bayanlar gibi ağzıma, burnuma, yüzüme, sürüyorum ve kendi kendime gülüyorum.
Ülkemizde yabancı hayranlığının bir diğer örneğidir. Lâkin ordu lu (bkz: sagra) nın mamülü olan (bkz: sarelle) çok daha güzel olmasına rağmen hep nutella konuşuluyor.
önceleri ya la sallamayın karadeniz fındığıymış hahah derdim fakat türkiye'de satılanlarla yurtdışında satılanlar arasında azımsanamayacak bir tat farkı var. bir de bir kaşığında 100 küsür kalori var.
bir hayalim vardır hep bunla ılgılı.bir türlü gerçekleşmez. hayalim en büyük kavanozunu özel olarak kendime alıp hepsi bitene kadar kaşıkla yemek. Ne hikmetse bir türlü gerçekleşmez
ne yerim ne de o kaloriyi yakmak için bir yerimi yırtarım dediğim tat. tamam güzelde
çikolata düşkünü olmadığımı da düşünürsek hiç kayıp olmadı bana onu sevmemek, hayatım boyunca mutfağıma girmedi.
ne kadar saçma salak bir şeydir amk. görüyorum sevişir gibi nutella yiyorlar. kaşıkla dalanı var, dille yalayanı var. tipleri kayıyor lan yerken. hani gören nutellayı bir şey sanacak. bunlardan sonra alayım ben de deneyeyim dedim. ulan ekmeksiz yenmiyor ki.
sonuç olarak: ah nutella vah nutella diyenlerin hepsi birbirinin özentisi. öyle tadı hoşuna gittiklerinden de değil. birbirlerine ''ayy nutellaya ben de bayılıyoğğruuuaam'' göstermeliği.
bir insan evladının yapabileceği en iyi karışımın yapıldığı, uyuşturucu gibi bağımlılık yapan, alkol gibi zevkli anlara neden olan leziz krema.
her daim yerim yerim yerim.
