yalnızlığı bu kadar iyi anlatabilen bir yönetmen bulmak gerçekten zordur. uzak filminde eminönü' nü ıssız bir yer olarak gösterebilme başarısına da sahiptir kendisi. hala hayret etmekteyim. filmleri iyi, güzel, izlenesidir. kasaba filmi biraz acemilik olsa da; kronolojik sırayla izlendiğinde filmleri daha iyi gelişim süreci anlanabilir diye düşünmekteyim.
filmleri bana hitap etmese de başarılarını takdir ettiğim yönetmen. altın palmiye lan bu, boru değil bazıları kral tv video müzik ödülleriyle karıştırıyor.
bir zamanlar anadoluda fimini izlemeye kalkışmıştım bir ara. ama o kadar sıkıldım ki yarıda kapattım. adam sanat filmi yapıyor usta, e sanat da sıkıcı geliyor bana açıkcası.
filmlerini erçekten anlamıyorum, hiç de izlemiyorum. bir iki tanesini izledim ve gerçekten sıkıldım. fakat o sanatı sanat için yapan bir insan. o benim anlamam için film yapsaydı muhtemelen ya çok komik, ya çok sikişli sokuşlu bir film yapardı. o sanat yapmaya bildiği işi yapmaya devam etti.
konuşmasına gelecek olursak, gurur duydum. gözlerim doldu. biraz da süzüldü. boğazım düğümlendi. kahvemden bir yudum aldım. orada olup çılgınlar gibi alkışlamak isterdim. çok duygusal konuşmasıyla çok dik bir duruşla ülkesini temsil etti. hem de benim hiç anlamamı beklemeden, sanat için sanat yaparak. ülkesinde hiç değer görmedi, başkaları ona deliler gibi değer veriyor. ama o son yıllarda adından en çok söz ettiren sinemacı olma özelliğini kaybetmiyor. çünkü benim anlamadığım işini iyi yapıyor. hem de anlamamı beklemeden. filmlerine gitmeyeceğimi bildiği halde.
Yaptığı işlerle, sergilediği tavırlarla, naif hareketleri ve konuşmasıyla hayranlık uyandırır. Umayla tarantinonun elinden ödül alması da ayrı bir güzelliktir.
harbiden gururlandırmış adam. helal olsun be. ha orada ben olsam tarantino'ya: ''ya sen şimdi siktir et bizi de pulp'u nası çektin be birader?'' derdim orası ayrı.
büyük yönetmen. cannes da büyük ödülü alması şaşırtmadığı gibi, aynı ödülü yiten gençlere adaması da şaşırtmamıştır. ülkemiz adına işin enteresan tarafı bu adam hep kötü günlerimizde sahneye çıkıp umut veriyor.
gönülden tebrik edip sevindiğim adam. sadece iki filmini izledim. ikisi de harikaydı. izledim , yorumlarını eleştirilerini okudum. anlamaya çalıştım.
bizim insanımızın da beğenmemesi normal zaten mınakoyim. bizim insanımız aksiyon filmi sever. prototip şudur.
katil , ateşli ölüm , büyük facia , kara ateş , ninja , büyük ateş, necati ateş falan. isimleri salladım ama kesin vardır böyle filmler. silah olsun araba uçsun. hız yapsın falan.
izlenen dizilere bakarsak ; karagül , arka sokaklar , arka sıradakiler , aşk ı memnu. entrika olsun . bacak olsun. mesela medcezir. her şeyimiz taklit amk.
sonra vay efendim bu adamın filmleri sıkıcı. sanA tabi sıkıcı.
Ülkemizin bresson u dur. Yılda 150 milyon insanın sinemaya gittiği bir ülkeden Fransa dan hem de en prestijli ödülü almak kolay değil. Truffaut, godard, melville, gabin, marcel carné gibi çok klas kült yönetmenlerın yetiştiği ülkeden altın palmiye almak muhteşem. Ödülün atfedildiği yer ve kitle daha da muhteşem. Adamsın nuri.
nereden nereye dedirtmiş yönetmendir.
resmen son üç filmiyle level atlayıp avrupa sinema piyasasında adını sıkça duyulur hale getirdi. nerde mayıs sıkıntısı nerde bir zamanlar anadolu'da. açıkçası cannes da bütün ödülleri verseler altın palmiyeyi vermezler diyordum ama beni dumura uğrattı.
teşekkürler nbc.
"Nuri Bilge çok sıkıcı abi ya. Nasıl izliyonuz siz onu. Hiç bişey olmuyo filmde." Diyen gerizekalı arkadaşlarımızın çoğu şimdi " gurur duyduk" yazmışlar. Siz gurur duymayın diyesim geliyo.
Ödülünü soma ve gezide ölen gençlere adamış. Yani ölümün dini, tarikatı vs. Yok.
Ayrıca abartmanın bir alemi yok. Normal olan şeyi yaparak ölen 301 madencimizi anmış.
