nurgül yeşilçay isimli oyuncu ablamızın, telif hakları ile ilgili bir toplantıda sarfettiği cümle.
güler misin, ağlar mısın. sen garibansan biz neyiz sorusunu akıllara getirmektedir.
Sabit gelir yok
Sağlık sigortası yok
Emeklilik güvencesi yok
Telif hakkı yok
Bu, şu anlama gelmektedir. Bu adamların gelecekle ilgili tek güvenceleri telif haklarının korunmasıyla mümkün olur. Şu an hepimizden fazla kazanıyor olabilirler. Bununla birlikte biz de onlar gibi kazansak aynı onlar gibi harcarız. Bir ev kadınının her gün saçını yaptırması söz konusu değil ama, bu insanların tırnaklarının bile her gün cilalanması gerekli. Bu onların laneti bir yerde.
Hepimiz için geçerli olan şey onlar için de geçerli.
ilk etapta çok para kazandıkları için, saçmalanmış gibi düşünülse de, hiç de haksız yere sarfedilmiş söz değildir.
nurgül abla be gel benim şu öğrencilik halimi bi gör, yok ev kirasıydı yok doğalgazdı, elektrik su falan. valla şu yaşımda şu durumumda ben bile garibanım demiyorum. ama çok acıdım şimdi ben nurgül ablaya. oluum garibanlık zor şey. bi gün bana gelsin ben onu evimde misafir ederim, part time çalıştığım işin bi haftalığını ona veririm. maksat; ablamız garibanlıktan kurtulsun..
gözlerime yaş gark eden beyan. nurgül abla'ya yardım kampanyası başlatıyorum. bu arada baktım, benden küçükmüş. nurgül bacımıza yardım kampanyası.
bir kere bunların yaptığı yatırımlar, kira gelirleri, mal varlıkları, şirket ortaklıkları, özel sigortaları ve bilmediğimiz onlarca güvenceleri var. tüm kazandıklarını harcıyorlar ve eksiye düşüyorlarsa, buna garibanlık değil kafasızlık denir.
telif hakkı ayrı konu, o hukuki bazda değerlendirilir. ama yaşam buna bağlı denirse o iş saçma oluyor.
