doğa üzerinden muhteşem sembolizm yapılmış robert frost şiir. teması ise her güzel şeyin bir sonu vardır. yalnız şiirde cyclical (döngüsel) referanslar kullanıldığından güzel şeylerin aslında sona ermediğini, sadece şeklinin değiştiği izlenimi ortaya çıkıyor. şiirsellik açısından da çok başarılı. kısa ama öz. ayrıca şiirin ilk ve son cümlesi anlam bakımından aynıdır ki bu da anlamı iyice pekiştiriyor.
Nature’s first green is gold,
Her hardest hue to hold.
Her early leaf’s a flower;
But only so an hour.
Then leaf subsides to leaf.
So Eden sank to grief,
So dawn goes down to day.
Nothing gold can stay.
