ilkokul dörtteyken ilkokul ikiye, orta üçteyken orta bire, lise bire giderken lise hazırlığa, okul sonrası üniversiteye hep bir özlem duyardım/duyuyorum.
ama tuhaf olan insan yaşamadığı bir dönemi nasıl olur da özlemle yad eder.
ne biliyim, neden beatles videoları veya ayhan ışık filmleri izleyip de 60'ların başına özlem duyar ki? bi gariplik var bende..
Geçmişi özlemle, eskileri hatırlayarak nostalji ile daha bir doğal karşılarlar.
Geçmiş bir zamana duyulan aşırı özlemdir.
eskileri çok özlüyorum hemde çoook...
nostalji candır. eski şarkıları dinleyince kendimi çok iyi hissediyorum mesela. şu an kent fm radyosunda eskimeyen eskiler programında eski şarkıları dinliyorum da. 90 larda ne güzel şarkılar yapmış bizim millet. özellikle şu anki şarkılarla yan yana koyduğumda, çok çok kaliteli şarkılarımız var. sanırım birileri düğmeye basmış, sizin ne haddinize kaliteli müzik diyerek. o kaliteli müzikler, sanatçılar gitmiş, ortalık demet akalınlara murat bozlara serdar ortaçlara ve ismini bilmediğim daha nice şarkıcı bozuntularına kalmış.
kendimi bildim bileli hep nostaljik duygular içerisindeyimdir. hep geçmişi özler geçmişte yaşarım. geçmişe bakmaktan geleceğimi göremez oldum. sanki geçmişte her şey çok daha iyiymiş gibi. bu duygudan kurtulmak da istiyorum da. hep geçmiş hep geçmiş. oysa arkaya bakmadan yürümek lazım ama o da olmuyor ki
