annemin, küçükken bize yaptığı, herkes tost ekmeğinden yerken, niye biz böyle yiyiyoruz diye içimde ukte kalmış olay. diğerlerinin tostları çok kibar görünüyor be anne; benim ki kaba.
okuldan eve dönüldüğünde tost ekmeği olmadığından çaresizlik gibi görünse de ketçap ve beyaz peynir eşliğinde şölene dönüşen bir eylem. hani çocukken sabahın bir köründen akşama kadar denizde yüzer , kumda oynar yorulurduk; annemiz ekmek arası domates-peynir getirirdi de tadı hiç bir şeye değişilmezdi. işte öyle bir şey.
son zamanlarda tost ekmeklerini imal ederken içine bolca hamur katkısı ve bir miktar şeker katılıyor olması sebebi ile normal ekmekle yapılan tostun tadı artık çok daha güzel ve daha doyurucu olması sebebi ile doğru bir tercihtir. normal ekmekle yapılan tost güzeldir ama daha güzeli ekşi hamurla hazırlanmış kocaman yuvarlak bir trabzon ekmeğinden yapılmış tosttur. trabzon ekmeğinden yapılan tosttan daha da güzeli bazlama ile yapılmış tosttur.
- anne biz neden normal ekmekle tost yapıyoruz?
+ ne kadar normal yavrum?
- (eliyle belli belirsiz bir büyüklük gösterir) ahh bu kadar normal!!
şraannkk diye bir tokat patlar.
işte aslında cevap bu. bizim için ekmek ekmektir, tostta yapılır, çorbayada banılır. tost ekmeği neyim bilmeyiz.*
tanım: annesi tost ekmeği bilmeyen kişinin yersiz yakınması.
normal ekmekle yapılan tostlar kesinlikle piyasadaki tost ekmeklerine on basar. hele bir de ocak üstü tost yapma zımbırtıları ile yapılırsa tadına doyum olmazz
