candan erçetin'in bazı kişilere giydirme yaptığı, halkın cehaletinin, bizi şu anda ne kadar kötü bir durumda tuttuğunun farkına varmasını isteyerek yaptığını düşündüğüm çok güzel bi' şarkısı.
evvel zaman içinde kalbur saman içinde
çok da uzun olmayan belli bir zaman önce
çok da uzak olmayan çok güzel diyarın birinde
bereketi dillerden düşmeyen bir köy varmış
denizi de bilirmiş dalga bilirmiş bu güzel köyün insanı
yağmurda yürür karda kayar ama güneşli günleri severmiş
meze yaparmış bu köylüler iki kadehe tüm acılarını
böylece birden unutuverirmiş geçmiş dargınlıklarını
aslına bakacak olursan çok zengnmiş tarlaları
ama nedeni bilinmez bu köylüler her daim fakir
yokmuş galiba köydeki kargaların bunda bir etkisi
böyle gelmiş böyle gidermiş ne de olsa alın yazısı
dayanamamış biri sonunda kargalara baş kaldırmış
hakkımızı yiyorlar diyip bütün köyü ayaklandırmış
sonunda başa çıkmış köyü istila eden kargalarla
ama kendisi de göçüp gitmiş tabii eninde sonunda
ardından ağlamış köydeki herkes çok uzun yıllarca
ağlarken ağlarken köy unutmuş kargaları tamamıyla
üzülüp dövünüp dururken birden övünmeye başlamış
ancak övünüp durduğu sadece hatıraymış
günün birinde köyün üstüne kapkara bulutlar yerleşmiş
kimse bulutları kargaların getirdiğini farketmemiş
köydekiler yaz yağmurudur gelir geçer zannetmişler
ama bu kara bulutlar kopacak fırtınanın habercisiymiş
kargaların çalacağı emekten medet uman bazı kurnazlar
köylüye ninniler söyleyip apaçık hedef şaşıtmışlar
soytarısıyla yalancısı bu köyün bir gün gelmiş elele vermiş
bildik beyaz camın içine girip siyah yalanlar söylemiş
onların baktığı yerden bütün köy çok aptalmış
çünkü aptal olmasalar böyle aldanmazlarmış
değil mi ki bütün köy olana bitene ses çıkarmadan bakmış
o zaman başlarına gelenlere müstahaklarmış
ah ne güzel ninniymiş bu cehalet
herkes dalıp uyumuş niyahet
top atsan uyanmazmış ne rehavet
e benim köyüme ee ee
aslında köyün akıllısı çokmuş alimi dedesi filozofu çokmuş
var diye bas bas bağırıyorlar ama hiç birinin söz hakkı yokmuş
çünkü bilene düşünene yazana kargaların itirazı çokmuş
ve onlardan öğrendikleriyle kurnazlar herkesi uyutmuş
güzel köyüm ne zaman uyanırsın
bu duruma ne kadar dayanırsın
sanmaki uyurken kazanırsın
hadi köyüm ne zaman uyanırsın"
şaheser resmen yahu.
hayat dersi vermiş resmen, herkesi salak zanneden kendi salaktır demiş.
'' Ne olur uyanma
Lütfen uyanma
Mutluyken umutsuzlar rüyalarda
Ne olur uyanma
Bebeğim uyanma
Mutluyken uykusuzlar rüyalarda
Kayboluyorken ben kollarında
Dur, yapma!
Dur, yapma!
Dur, uyandırma!
Ağlıyorken ben
Ben kollarında
Susturma
Dur, yapma!
Ne olur susturma! ''
ÖZellikle 'kayboluyorken ben kollarında...' şeklinde devam eden kısım harikadır.
türk halk edebiyatı anonim ürünü olan mani, ezgiyle söylenen ve eski dönemlerde de olduğu gibi günümüzde de annelerin bebeklerine uyumaları için söylediği şiir türüdür.
utumak amaclidir.
ama aslinda keramet ninnide degil soyleyendedir.
esiniz, sevgiliniz, anneniz,babaniz, abiniz vs sarki soylese ayni etkyii yaratmaz.
ama ninnideki o sevkat insanin içine işler.
boyundan büyük sevenlerin şarkısı. sözleri ve bestesi sibel alaş'a ait olup sanatçının 2006 yılında yayınladığı carpe diem isimli albümünde yer almaktadır. ancak bu şarkıyı sibel alaş'tan önce 2004'te yayınladığı 'bana ne' albümünde demet akalın söylemiştir, ki o albümdeki düzenleme erdem kınay'ın eseri olduğu için daha bir sevilesidir.
