niçe' nin sosyalizm hakkında düşünceleridir. niçe' nin sosyalizm kalıplarına daha doğrusu az kalıp çok özgürlüğüne yatkınlığının sorgulanmasıdır. bilindiği gibi vaoluşçu niçe dayımız, dosto dan aldığı mirası karamazov kardeşlerin ivan' ının 'ölümü öldürmek' deyimiyle olgusallaşan 'bengidönüş' ilkesiyle sınırlı bırakmamıştı. niçe' nin sosyalizmin daha çok bir 'başkaldırı' niteliği taşıyan yanıyla olan anlaşması yahut anlaşmazlığı üzerine bir sürü düşünce atılmıştır ortaya felsefe tarihinde.
niçe ben alman değilim, der örneğin. iyi ki de alman olmadığını söyleyen açıklamalar yapar, milletsizim der. evrenselliğe adar kendini. bu olay onu 'dünya vatandaşı' kılmaya yetecek onlardan şeyden somutlanmış olanıdır örneğin.
başkaldırı yönünde toplumun ve dinlerin iyi, kötü vs. diye niteledikleri şeyleri kabullenmez, onlara karşı çıkar.
özellikle eski yunan felsefecilerine hayranlık besleyen niçe, onlardan örnekler verir;
- yunanlılarda bir alet bulunduğu zaman tarım vs için, onlar ''ne güzel, bir alet yaptık ve insanın işini azalttık- böylece insana daha çok zaman kalacak!-'' şeklinde düşündüklerini söyler ve günümüzün makinalaşma döneminde sosyalizmin 'insanın kendine zaman ayırmaya' yönelik çağrısına atıf yapar, 8 saatlik iş günü örneğinde olduğu gibi.
aynı şekilde insanın kendini aşması ve ilerki seviye olan ubermensch- üstüninsana ulaşması için insanın kendini sanata vermesi lazımdır. üretmesi lazımdır. müzik konusunda da aynı şeyleri söyler. şen bilim kitabıyla bilim konusunda da aynı şeyi söyler.
kısacası niçe ve sosyalizm alakalı iki konudur. alakayı kurmak lazımdır.
