kendisiyle aynı yüzyılda yaşamaktan gurur duyduğum yegane insan.
aklımda olacak hep halıya basma ulan deyişiyle...
içine çökük tatlı yanaklarıyla...
her şeyiyle... nurlar yağsın üzerine...
yaptığımız sahne işlerinin 'geleneksel' olanlarına, 'usta - çırak' usûlüyle aktarılanlarına burun kıvırmaya devam edelim. "amaaan orta oyunu mu kaldı", ''tulûat eskidendi ya" gibi önemsemeyişler, ülkedeki geleneksel tiyatro hocaları bir bir göçtükten sonra mevzunun kendiliğinden yok olmasına yardımcı olacak. ustalardan kapabilinen kadarı sana, bana, ona buna herkese kârdır. maalesef elde kalanlarla bu kültür ileriye taşınmalıdır. en azından cibâli karakolu'nu hatırlayanlar ne demek istediğimi daha iyi anlayacaktır. eh güzel adam..
işin eskilerinden imkanı az olanlardan olması hasebiyle, fazlaca müstehcen olmadan güldürebilen birisiydi, talkshow tadında tiyatro yapabilen biridir, espriye direk espri değilde sürükleyip takipli espride yapan birisiydi.
sigara tiryakiliktir bırakılır ama galatasaray bırakılmaz sözünün sahibi büyük usta güzel galatasaraylı. mekanı metin oktayın ali sami yenin gündüz kılıçın yanı olsun.
" alo orası tımarhane mi?" diye bir oyunu vardır ki, şu an bunu her alana uygun olarak söyleyebiliriz. eh hayat böyle, dakikalar bazen pek uzun, ömür çok kısa. baş sağlığı dilenir ancak.
hobi olarak eskişahir'de paraşütçülük yapan, argo kelimeleriyle güldürü tufanına tutan, tiyatro tarihimizin gelmiş geçmiş gelecek en büyük tiyatrocularındandı. Allah rahmet eylesin.
zamanında yaptığı bel altı esprilerle yerden yere vurulan, kısmi felç geçirdiğinde haberlerde kısaca yer verilen, öldüğünde ise her unutulan insan evladı gibi hatırlanan, taltif ve saygı ile ebediyete uğurlanan, türk tiyatrosunun mihenk taşlarından biridir. allah rahmet etsin.
