Sevgilisi olanların, uzun süreli ilişkisi olanların halini görünce acıyorum birçok konuda.
Ne ihanetleri, ne yalan dolanları, ne oyunları, ne entrikaları yutuyor, görmezden geliyorlar.
Ben yanlışı hayatta görmezden gelmem ve yalanı affetmem
Eğer biraz yalaka olsaydım, herşeyi yutsaydım, karının kızın peşinde kölelik, fedailik yapsaydım
Bende yaranırdım birçoğuna. Benden iyisi olmazsı.
şaka bir yana ben uzun zaman önce kadınlara olan guvenimi kaybettim kadınlara karşı bir nefretim yok ama en son bir kadın bana ihanet edince hiç bir mânada ne dost ne de başka bir şey olarak hiç bir kadına güvenemez hale geldim o son ihanet bende derin yaralar bıraktı ondan ötürü o yara duzelene kadar hiç bir kadınla muhattap olmam tanışmam kadınlardan kaçar hâle geldim resmen.
bir durum. iki üstte ki entryde bir yazarın belirttiği gibi bende ofsayta düşmüştüm tam buldum derken. zaten hep öyle oluyor. hem hayatımda sevgili durumu bir kişiyi geçmemiş ben, bir daha kim çıkar, nasıl doğru ve uygun bir kız çıkar diye düşünmekten edemiyorum. günümüz ilişkileri çok yavan. samimiyet tutku üzerine değil, sıradanlaşmış öyle olması gerektiğini kabullendiren ilişkiler. ben öyle istemiyorum.
