çünkü uzun iştir. bir sürü numara çekilecek, bir sürü rol yapılacak. en sonunda uymayan bir şey bulunacak ve bitecek. tüm bunlar için enerji harcamaya değer mi ? değmez. ha olur da yormayan spontane bir şey gelişirse eyvallah ama modern insan narsist olmuş yormadan olmaz...
kesişmeye bile utanan ve ilk hamleyi yapamayan biri olduğumdan.
yapamayan derken kesin kararlı olsam yaparım o hamleyi. ancak işler büyür bilmemne olur bir sürü bıdı bıdı. bu ihtimaller aklıma geliyor ve vazgeçiyorum.
konuştuğum her kızda başka erkeklerden parçalar görüyorum ve bu beni inanılmaz derecede rahatsız ediyor. ilk olmak gibi bi' derdim yok ama bazen sanki karşımdaki kızla değil onun önceki sevgilisiyle konuşuyormuşum gibi geliyor. sanırım kızlar erkeklerin düşüncelerinden baya baya etkileniyor.
Sorunun cevabını Karacalı mahlaslı Erdem abimiz vereli uzun zaman olmuştur.
Hep bir önceki keşfi yeniden tekrarlamak gibi
sen hep
el sürülmüş
ve üstünde adım izleri olan
o kadınları sevmiştin
dokunduğun her duyguda
bir başkasına ait
parmak izleri vardı
yada
duyguları öldürülmüş bir sevdanın
ipuçları
sen hep daha önce öpülmüş bir kadının
dudaklarında sana dair cümleler bekledin
oysa ıslanan kelimeler
bir başkası adına sana yönlendirilmiş
öznesi eylemine uymayan
devrik cümleler kurmaya görevlendirilmişti
onu öperken
başka birinin gölgesi araya giriverirdi hep
ve aslında
sevişlerin senle olmadığını bilemedin
kapanan gözlerde sen hep
bir başka resim üzerine
fotomontajdın azizim
defolu caddelerde fotomontaj.
hem yakışıklı, hem zengin, hem uzun, hem kültürlü, hem aileme yakışır ailesi olan, bir de sözü ciddiye alınır erkek henüz çevreme girmiş bulunmadığı için diye düşünüyorum.
(bkz: nasıl evde kaldım)
yine aynı kazığı yemek istemediğimden. beni isteyen olmadı mı oldu, ama aptalca bişey. acı çek ve sonuç sıfır. en iyisi görücü usulü evlilik ve sonrasında aşk yaşamaktır.
