3 yıl önce ayrıldığım eski sevgilimi bekliyorum ve bunu neden yaptığımı bir türlü kendime anlatamıyorum. benim için mükemmel insan değildi, beni ve sevgimi hiç mi hiç haketmiyor, aldatma vs olmadan abuk subuk nedenlerden ayrıldı benden. ayrıldıktan sonra ikimizde sevgili yapmadık. ama şunu kabul ediyorum aşırı derecede gerizekalı gibi hissediyorum.
kendinize dürüst olun arkadaşlar, bu sizin suçunuz. doğru kişiyi bulmak için çok beklediniz belkide. ama hiç bir zaman geç değil bunu unutmayın. yani +30 yaş değilseniz sıkıntı yok bol bol deneyin sevgili yapmayı, çıkar elbet sizin alıcınızda. azıcık özgüven lazım tabi.
düzgün bir insana denk gelemediğim ve yorulduğum için artık bakmıyorum akışına bıraktım. yoksa sevgili yapacak olsam ooo. ama kaliteli insan bulmak çok zor bu devirde.
Ben yine bunun kapitalizmin bir dayatması olduğunu düşünmekteyim sevgilim olmak zorunda değil? ayrıca yapmış olmak için sevgili yapanlardan değilim, gerçekten kafa yapımın uyduğu bir insanı bulamadım henüz ve bu devirde çok zor.
Elimden geldiğince iyi davranmaya çalışıyorum, böyle yapınca da "ama ben seni arkadaşım olarak görüyordum" oluyor. Tip de pek iç açıcı değil, üstelik zengin de değilim.
Belki bulunduğum çevreden dolayı da bir etki vardır ama çoğunlukla benden dolayı.
bir de hoşuma giden insanlar hep aşk acısı çeken, kaybolmuş, "bak kızım benden sana hayır gelmez" diyen ama sonra ne hikmetse çatır çatır sevgili yapan tiplerdi.
tercih edilmemek kalbimi yeterince kırdı.
salak mıyım ne?
Arkadaşlar bir çocuk var hangimiz kadın hangimiz erkek belli değil aq ben bu kadar nazlı bir insan tanımadım. Yanına geleyim diyorum kalacak yer yok diyor mal mıdır nedir. insan yer ayarlar aq Allah’ın ılığı. Sinirlerim bozuldu. Bu yüzden yok sevgilim.
Yemin ederim kendimi sapık ve istekli gibi hissediyorum onun bu çekingenliği yüzünden. Sanki bekaretini alacağım adamın tavırlara bak.
