pek çok sebebi var aslında en önemlisinin de oldukça içe dönük bir yapıya sahip olmam olduğunu düşünüyorum. Tüm gününü bilgisayar başında oturarak geçiren birisinin insanlara anlatıcak onlarla konuşabilecek ilgi çekici bir konusu olmuyor haliyle.
Açık ve net istemediğim içindir.
Abi bi insan eğer isterse güzel olsun olmasın her türlü fettanlıkla vs sevgili yapar bu açık bir gerçek. Ancak sevginin bu kadar basit olmadığını, bi insanı sevmenin ne demek olduğunu bilen kişiler kendilerini basit eğlencelere kaptırmazlar.
Benim için şu hayatta bir kişi var, onun dışında kim gelirse gelsin, hatta muslera bile gelsin oluru yok yani. Seviyorsan adam gibi seveceksin, bir onu seveceksin ve pes etmeyeceksin davandan.
çevremde benim yaşlarımda olup böyle aşk meşk işlerini ciddiye alan insanlar varya hala gülüyorum, yok o aramış açmamış, yok unutamamış olum neyin kafası lan bu ? Seviyosan git evlen dene lan ne olacak. hoşlanıyosan konuşmaya çalış. Fazla ciddiye almayın bu hayata birkere geliyorsunuz herşey deneyin. kasmayın fazla.
Kimseden hoslanamıyorum. Görünce heyecanlandıran kimse olmuyor. Durum böyle olunca kimseye adım atmıyorum. Hoslansam da adım atacağımı sanmıyorum gerçi. (bkz: Badakizm) onlar da bana atmıyor. Dolayısıyla çok uzun zamandır durum böyle.
