biri de desin ki ''abi valla ben de olsam kendimle çıkmam yanii, bu ne biçim sıfat'' desin falan.
yok efendim ihtiyaco yokmuş. yok efendime söylim hayatını kıza odaklamak saçmaymış , yok bu devirde aşklar kolpaymış , yok bana uyarsa amenna kimseye ilgi veremem , yok kel başa şimşir tarak.
çünkü gerek yok.
etrafımdaki sevgililere bakıyorum, 2 ay sonra ayrılıp bir de ağlayıp zırlıyorlar. 2 hafta sonra başka biriyle çıkıyorlar ve sonuç gene aynı.
ne sinir bozucu ve gereksiz bir ritüel.
kendilerini milletin elinde oyuncak ediyorlar. başka bir şey olduğunu düşünmüyorum.
Çünkü ideal kankayım. Pes atar,guitar hero oynar, lol,point blank falan oynar. Maç izler bazen küfür eder rahat takılır. Sonra da işte erkek arkadaşlarına copcatanlik yapan ideal kankaya dönüşür.
Olacaksa tam olsun dediğim içindir. Bende az çirkin değilim tabi. Aşırı dürüstüm. Bu kötü bişeymiş. Çok gülerim o da var kesin. En önemlisi arabam yok. Yüzde 90 bundan dolayı. Fobim var kullanamıyorum ama bunu onlar bilmiyor. Hooop geldik mi önyargıya. Olmuyorsa olmuyor çalışıp kazandığımı kendim yiyorum bende.
yanima yakisacak, beni tasiyabilecek, zengin, kulturlu, limitsiz kredi kartina sahip, miamide yazligi olan, supernatural izlemeyi seven, en sevdigi aktor ben affleck olan bir erkek bulamadim, o yuzden.
niye olsun. olmalı mı amk. olmayınca hayatında ne eksik oluyor ? bir sevgili değil mi. evet. neyse konuya dönelim, sevgilim yok çünkü ne aradığımı bilmiyorum. böyle mutlu muyum mutluyum. ama bir sevgilim olsa dur lan yeminle yazarken bile geriliyorum. neyse kasmayın böyle şeyleri mutluluğu nasıl anlamlandırıyorsunuz önce onu bir sorgulayın.
Kriterlerime uyan birini bulamadım ya da yalnızken mutluyum yahut kendi kendime yetiyorum ya da unutamadığım biri var. Bunların hic biri değil ben aşık olamıyorum.
