son kez yazıyorum.işim yok , askerlik yapılmadı ve çeşitli hastalıklarım var.yine ALLAHA şükürler olsun.herkes evlenecek diye birşey yok.allah nasip ederse olur.
Kimseye o kadar güvenebileceğimi sanmıyorum.
Şimdi böyle dedim ya ilerde kafam atar evlenirim, boşluğa düşer evlenirim, canım sıkılır evlenirim. Olur yani. Yapmam dedim ya kesin yaparım.
şimdiye kadar hiç aşık olmadım, daha doğrusu doğru düzgün kimseden hoşlanmadım. sırf ihtiyaclarimi tatmin etmek için de kimseye bulasmadim. bu konuda muhafazakarım; evet kimsenin irzina dokunmadim. Oturup kendi yoluna ve işime baktım, okurken para kazandım, kendimi geliştirdim..
Hoş, birkaç kez arkadaş olma girişimim oldu ama reddedildim...
- bu esnada birileri gününü gün etti; onla bunla yatıp kalktı, türlü şeyler yaşadılar.
O gününu gün eden tipler şu an ne yapıyor bilmiyorum ama ben simdi o klasik efendi erkek olarak ideal hayatımı yakalamis durumdayım.
Evim, arabam, 4 bin tl düzenli gelirim var.
Yaş da geldiği için haliyle cevreden birilerini tavsiye etmeye, tanıştırmaya çalışıyorlar. Ama ya biri uzun bir ilişkiden çıkmış, ya nisanlanip ayrılmış ya da türlü maceralar yaşadıktan sonra evlenmeye karar vermiş. Tabi benim gibi mülayim, saf ve efendi adamı görünce ideal erkeği bulduklarını sanıyorlar. Rahatlikla ailesiyle tanistirabilecek kisiyim sanırım ama ben küsüm bir şeylere, kabullenemeyorum bazı şeyleri..
Hani öyle bekaret takıntım filan da yok ama niyeyse kullanılacak, kandirilacakmisim gibi geliyor. Gerçekten kabullenemeyorum. Onca şeyi yaşadıktan sonra insanın başka birini gerçekten sevebilecegine inanmıyorum...
