>6 buçuk saat sonra ki toplantıya bomboş gitmeye mantıksal bir iç ses bulmak için.
>mallıklarını daha fazla düşünmemek için.
>ha bir de suskunlar telafisi.*
okul yok. ama doktora gidicem 11:40 da ravdavum var. ve saat daha 8:40 11:40 da ki randavu için bu saatte kalktım. yapıcak bişi olmayıncada sözlüğe geldim.
çünkü sabah yine 6da kalkacağım. bununla da bitmiyor.
dikmenden gülverendeki okuluma gidip diplomamı alacağım. ordan akdere askerlik şubesine geçip askerliği tecil ettireceğim.
askerlik şubesinde saatlerce sıra bekleyecek olmak falan değil, tek canımı sıkan sabahın köründe kalkacak olmak. ulan 6da kalkıp, teey ankara'nın bir ucundan diğer ucuna gideceğim. bildiğin işkence lan bu.
işin kötü tarafı, akdere tarafını bilmediğim için babamla buluşup gideceğiz. şimdi tek gidecek olsam sorun yok, yarın öğleden sonra gider diplomayı alır, ertesi gün de uygun bi saatte şubeye giderim. ama işin içinde babam olunca sabahın köründe kalkma sorunu doğuyor.
acaba diyorum, babama bi yalan uydurup yarın gitmesem, olma mı? başka bi zaman kendim hallederim. sora sora bağdat bulunurmuş, elbet akdereyi de askerlik şubesini de bulurum.
neyse hele bi sabah olsun, alarm saat tam 6da çalsın, sonra duruma göre bakarız.
neyse, evet işte sırf bu stres yüzünden bu saatte burdayım, ki gözümden resmen uyku akıyor.
çünkü uykum yok.
çünkü yalnızım.
çünkü sadece ağlamayı ve entry girmeyi biliyorum.
çünkü sütüm daha bitmedi.
çünkü yatağımın üzeri kitaplarla dolu, toplamaya üşeniyorum. sanırım yerde yatacağım.
ilgi çeken bir başlık olur entry girilir, benzer düşünen bir diğer yalnız sağ üstteki o yanınca heyecan veren mesaj bölümünü canlandırır ve olaylar gelişir.
