lise çağında grup edinmekte zorlanan, bu yüzden bunalım sivilceleri çıkartan memleket ergeninin; üniversite çağında gruptan çıkmak, bireysel takılmak için içine girdiği acayip paradoks...
özellikle erkek yazarların içine düştüğü sorunsaldır. "ulan ne yapsam da bu kadar abazanın içinden zıplasam" diye düşünmektedir. snoop dogg'dan geliyor: (bkz: take it easy tiger)
edit: eksileyen arkadaşlar, aşkolsun
