''sen öyle san'' diyerek; ülkemin sorunlarını bilmeyen yabancılara, durumu izah etmem bayağı zor oldu. ama nefes alacak kadar hepimiz özgürüz. kimse buna itiraz edemez.
-ben farklı düşünebilirim, ailem ne düşünüyorsa onu düşünmek zorunda mıyım?
+bu konuda böyle düşünmek zorundasın!
...
-herkes senin gibi düşünmek zorunda değil, ben senin gibi düşünmüyorum.
+herkes benim gibi düşünmek zorunda, kimse farklı düşünemez.
...
-anne, kızlar dışarı çık-
+gidemezsin. Gereği yok.
...
-onlar artık bizim düşmanımız.
+anne sizin düşmanınız, ben kimseyle düşman olmak istemiyorum.
-bizim ailemiz onlara düşman, sen de düşman olacaksın.
...
işte bu kadar özgürüm sözlük, düşüncelerime müdahele edebileceklerine inanmaları bile benim özgürlüğümü kısıtlamaz mı? Ben farklı düşündüğüm halde bunu ifade edemiyorsam, hem de ailem dediğim insanlar arasında, ölsem daha iyi değil mi?
işte bu yüzden ortamlarda sürekli özgürlük diye yırtınıyorum ben, birilerinin özgürlüğü için savunma yapıyorum kendimce. Çünkü ben hiç özgür değilim.
başkasının özgürlüğünün başladığı yere kadar. (özgürlük denilince akla gelen tek işlevsiz tanımın bu olduğu ülkede 100 kişinin 90ının verdiği cevap)
(bkz: nah)
