" bir şeyler değişebilir umuduyla kendimize de, o yeşerttiğimiz umudu da ziyan ediyoruz ya, bize de yazık oluyor, o yeşerttiğimiz umuda da". aslında tam olarak işte bu sözde ki gibi düşünüyorum genel hayatım akışında.
Tolstoy'a ilahi bir anlam verip onu düşün dünyasının merkezine yerleştiren gorki, hangi cehennemin dibindeydi Tolstoy kendini yollara vurup tren istasyonlarında düşkün hayatı yaşamaya başlayıp sefil ve aç bir şekilde ölürken?
Ya abi bu ysk başkanı niye sürekli bireysel, “ben”, “ben” diye konuşuyor? Aslında “biz” ya da “kurumumuz” şeklinde konuşması lazım değil mi? YSK tamamen kendisine mi ait?
geçen haftalarda şunu yazmıştım. hayatım hiç olmadığı kadar berbat gidiyor, ve bu durumun sonu gelmiyor. her konuda aile ilişki sağlık dibi görmüş durumdayım. sağlığımla ilgili geçen haftalarda yaşadım ve içimdekiler patladı yukarıdaki yazıyı girdim. orada şöyle bir şey yazdım sırada ne var ? maddiyatım mı? şaşırtmadı hayat beni, bugün o da sıkıntıya girdi. bu kez sormuyorum sırada ne var diye. çünkü sormaktan korkuyorum. ama yine içimdeki en ürkek sesle fısıltım yükseliyor, sırada ne var allahım?
