buram buram anlatım bozukluğu kokan söylem.
'ne arkadaş, ne dost, ne de sevgili olmak' şeklinde olması gerektiğini savunduğum cümle.
arkadaş, dost ya da sevgili değilsen hiçbir şeysin demektir. kendine bir sıfat yakıştıramadığın an hızla ortamdan uzaklaşman gerekir. ama insanoğlu dediğin varlık sürekli sorunları kendine bir mıknatısmışcasına çektiği içindir ki, sıfatsız bile hissetse kendini vazgeçemez, vazgeçebilemez.
Birşeyleri herkeste görmektense, herşeyi bir kişide görmeyi tercih sebebi... Bu yüzdendir ki birşeyler eksik kaldığında sanki herşey eksik kalıyormuş hissine kapılmak çoğu zaman.... Teoride güzel, pratikte hayata geçirmek çok zor bir olgu.... Mevlana deyimiyle; "Herkes elindeki testisi kadar pınardan su doldurur..."
ot ,ç,n, bok için hatta uçan sivrisinek için bile kavga eden bir çift olmaktan geçer. belki de çekiyorsunuz birbirinizi de ondan bu kavgalar. bırakın yahu bu deli saçmalıklarını. siz ayrı dünyaların insanlarısızın, yeni ufuklara yelken açın!
Kıç kıça verip uyuyabilmektir. En güzelidir. Herkesin bir şey olmaya çalıştığı bir dönemde en güzelidir. Osura osura birlikte uyunabilen bir ilişki türüdür. Arkadaş olsak aynı yatakta uyurken birbirimize değdirmemek için uğraşacak ve uykusuz kalacaktık. Dost olsak uyurken partnerimize değdirdiğimiz için ertesi sabah kavga edecektik. Sevgili olsak değdirdiğimiz için ertesi sabah çocuğumuz olacak ve binbir türlü belaya yelken açacaktık.*
vardır böyle birsey. arkadastan kazık, sevgiliden tekme yemişsinizdir. beceriksiz olarak nitelendirebilirsiniz, dogrudur belki de. ama cogu kez tek yanlısınız gercekten sevmek, fedakar olmak ve en kötüsü taviz vermektir. karakterinizden ve ilkelerinizden. 'arkadaşım demişsinizdir' oysa o 'enayi' demiştir. sevgilim demişsinizdir, o 'kız/erkek arkadasım' demiştir. fark budur. sonuç olarak siz hiçbirsey olamamıssınızdır.
hiç olmaktır efendim bu.. evet, hiç birşeyiniz olması ve herkes gibi..
düşündümde, zor hadise aslen. karşılıklı bir çekim olduğu sürece arkadaş veyahut dost olunmaz zaten.. olunsada ondan hayır gelmez nitekim.. ki zaten bunları olmayı başaramamış ikilinin sevgili olması imkansızlık sınırlarında seyreder.. evet, anlayabiliyorum seviyorsun lakin neyin olarak? işte bu karar verme aşaması kimi zaman geç kaldırır aşka.. kimi zaman erken ayrılırsın limandan.. en nihayetinde ise; hiç birşey olmadan kalırsın tek başına.. işte böyle yaratılır,isimsiz sevmeler.. genellikle sonu hüzünlü biten aşk hikayelerin başı hep bu tarz bir mevzuya dayalıdır..
hayat, getirisi götürüsü belli olmayan bir fahişe..
üzerinde düşünülmesine çok da gerek olmayan durumdur. bir insanı hayatında bir yere koyamıyorsan ve aynı şey o insan için de geçerliyse, niye kasıyosun be kardeşim yolver gitsin. ki hayatında bir yere oturtamadığın insana zaten zerre kadar değer vermiyorsundur zannımca.
arkadaş, dost, sevgili sözcüklerinin üzerlerine o denli ağır anlamlar yüklerlerki o sözcüklerin betimlediği ilişkiler; çoğu zaman bu yükü taşıyamaz ve kopu-verirler.
dolayısı ile,
insani ilişkilerde aşırı seçici olmak, kişileri belli biçimlerde kategorize etmek, kurulacak ilişkilerde mantıksal tutarlılıklar aramak da çok doğru bir yaklaşım değildir, aslında.
Henüz ne istediğini tam olarak bilmeyen kişilerin düşebileceği durumdur. zaten o kişiyi daha hangi kategoriye koyacağını bilmiyorsan, herşeyden önce o kişiden sana sevgili olmaz , doğru insanı henüz bulamamışsın demektir. *
