güldüren ve her güldürdüğünde dayanamayıp 'ulan gene çok güzel yazmışsın be!!' şeklinde mesaj atmaktan kendimi alıkoyamadığım sevimli insan.
kanka listesine ekleme sırasındaki vahşeti saymazsak. hoş, onu da unutmuştur bu. neyse.
-hayatımın en önemli gününe ya da o günlerden birisine diyim işte ; saçlarımı yapamadan gittim. fotoğraflarda hülya koçyiğitin oynadığı ağlak besleme gibi çıktım. bi daha saç uzatanın amk.
bu arada, delik çorapla misafirliğe gitmek değil de, ayakkabı denemek için ayağını ayakkabıdan çıkardığın an, başparmaktan daha uzun olan 2. parmağın firar ettiğini görmek daha acı.
bazı adamlar vardır hani, yaptığı espriye kendi gülmez ama karşıdakini gülmekten altına sıçtırır. hani, öyle cool adamlar olur ya, hani seversin ya böyle adamları, hani ıssız bir yoldan geçerken hani bir korku duyarda insan? bildin mi? bilmedin demi? neyse siktir et o zaman.. oku sen bu adamı doğru yoldasın.
