nefse ve vesveselere dur deyip, gerçek huzuru secdede hissetmektir.
hiç kimse namaz kılan insan kadar huzurlu ve güçlü değildir.
rabbinde aşkı aramayan insan her daim yalnızdır.
zor olan günde beş vakit namaz kılmaya başlamak değil, kişinin namazla birlikte hayatındaki birçok şeyde değişikliğe gitmesidir. abdest almak, namaz kılmak değil zor olan, zor olan eskisinden farklı yaşamaya başlamak ve bunu devam ettirebilmektir. ölüm gelip çatmadan, ki ne zaman geleceği muallak, harekete geçmek şart.
ilham için kişinin beklemesi değil, çabalaması gerekir. ilham boş (düşünmeyen) kafaya gelmez.* mesela çabalar, namaza başlarsın. ölümü hatırlarsın ya da bu dünyaya geliş nedenimizi, görevlerimizi falan. sonra kafan bunlarla meşgul olur. günlerce tefekkür edersin. belki de haftalarca... bakarsın öyle ilhamlar gelir ki kafayı yeme noktasına varırsın. ne güzeldir ilhamla kafayı yemek!
kısacası namazı getiren ilham değil, ilhamı getiren namazdır.
bu arada kimse ilk namazlarından mucizevi bir şey beklemesin. hiçbir şey hissetmezsiniz belki namaz kılarken. kendinizi veremezsiniz. böylelikle günaha girdiğinizi düşünüp pes etmeyin sakın. bilhassa sabah namazlarını kaçırmayın. şeytanın en aktif olduğu, uykunun en tatlı bulunduğu o vakitte kalkıp abdest alarak allah'ın huzuruna çıkmak yeterlidir. sonrasında namaza kendinizi veremeseniz de bir fedakârlık yapmışsınızdır zira. ve fedakârlıklar devam ederse sonraları bunun mükafatı alınır elbet. allah bu yönde ısrarcı davrananları sever. yeter ki ezanların duyurduğu o vakitlerde allah'ın huzurunda bulunun. huşu içinde kılınan bir namazı yakalamak uğruna bu şekilde yılların geçmesi gerek. ayağınızı yerden kesecek, içinizi titretecek, sizi ağlatacak bir namazı bulacağınıza inanın. güzel olanı elde etmek için sabır ve inanç gereklidir her daim. namazsız geçen ömrün allah'tan bir şey istemeye ve bulmaya ise yüzü yoktur.
