"Benim oyunculuk yapmak diye bir düşüncem hiçbir zaman olmadı. Yıldız'ın vardı mesela. O, Halkevi'nde oynuyordu. Bütün amacı oydu. Ama ben, oyuncu olmayı aklımın köşesinden bile geçirmedim doğrusu. Bir gün ağabeyim "Sen de girsene konservatuara. Herkes giriyor" dedi. O şimdi doktor ve Amerika'da yaşıyor. "Ya! boşver," dedim. Yıldız da "Haydi git bir bak" dedi. Gittim baktım, sınavlara bir hafta varmış. Çalıştık, girdik. Fakat bana çok komik geliyor. Yıldız'la çalışıyorum, gülüyorum. "Gülme!" diyor Yıldız bana. Hala gülerim. Oyunculuk bana hala çok tuhaf gelir, komiğime gider. Çok çalışır ederim ama çok fazla da ciddiye almam. Çok fazla ciddiye alınca başka türlü oyuncular çıkıyor ortaya. Sonradan onu keşfettim ben. Hiçbir zaman çok ciddiye almadım ama gerçekten çok çalıştım. Yine de, her zaman dalgasını geçerdim. Belki de o yüzden fazla kasıntı bir şey olmadım."
- adam gibi bir adamı, bir büyük üstadı kaybettik! ölümü ülke adına gerçekten büyük kayıptır, başımız sağ olsun.
yazları datça 'ya gelişinde kesinlikle gördüğüm ve her görüşte mutluluklardan mutluluk beğendiğim büyük sanatçı. evet, bu yaz gelemedi, artık gelemeyecek... göremedim onu çok istesem de. aklıma birkaç minimal anı geliyor. sözlükteyim öyle takılmaktayım. kaptırmışım kendimi. arkadan tanıdık ve etkileyici bir ses (o muhteşem ses) bana boş şişe- bidon vs. sordu. haşmetle kalktım yerimden. koştum benzinliğe. ona benzin için bidon bulmaya uçtum birden. beni inanın bu ülkede başka birisi o şekilde sözlük başından kaldıramazdı. hocaydı o! bir taneydi, müthiş bir dinginliği vardı! bir gün de soğan tohumu satmıştım efendim. bu daha da eski. neden bilmem kendimi ifadeye giriştim. sinema sevgimden edebiyatın uçsuz bucaksızlığından bahsettim. hafif gülümsedi. o bile yetmişti fazlaca.
bugünkü ölüm haberi derinden etkiledi beni. keşke gene kalksam bilgisayar başından, koşsam hışımla ne istiyorsa bulsam. saygı da kusur olmasa ona. o muhteşem ses tonuna iç geçirsem. mutlu olsam bakışlarındaki derin manaya.
ahhh hocam ahh! sevmek zamanı , sizin ellerinizde (bakışlarınızdaki yoğun hissiyat ve çetrefillilikle) başyapıt oldu. bundan bahsemedim size. hem de öyle bir başyapıt ki artık duygulanarak tekrar tekrar yoğun hisler içinde izlememek ne mümkün. sizi seviyorum!
"Bence artık kendinize gelin. Çünkü parlatıcıyla aydınlanmaz gelecek, fön çekince düzelmez hayat ve fondotenle kapanmaz yaralar"
sözlerinin sahibi müthiş ses, bundan sonra duyamayacak olmak üzücü.
tüm kulislerde onun sesi yankılanacak bu gece.
bu gece boş localar onu dinleyecek.
sahneler yalnız onu konuşacak.
karanlığı sesi ile aydınlatacak çınar.
Herkesin bakınca ''ne nur yüzlü adam '' dediği biri vardır elbet.Benimki Müşfik Kenter.Ona benzediği için çok sevdiğim bi otobüs muavini amca bile var.Ne zaman görsem aklıma gelir usta tiyatrocu Müşfik Kenter.Eve gelip haberlerde ölüm haberini duyunca uzun zamandır hiç üzülmediğim kadar çok üzüldüm.(Bu zamana kadar üzüldüğüm şeylerin ne kadar saçma olduğunuda anladım tabii.) Sesini, oyunculuğunu, kişiliğini çok beğendiğim birisiydi.Mekanı cennet olsun, huzur içerisinde uyusun büyük usta.Eminim kaybettiğimiz diğer tiyatrocular onu alkışlarla karşılamışlardır cennette...
"alf"; 'iyi ki çocukluğum bu döneme denk gelmiş' dedirten işlerdendi, büyüyüp de düşündüğümde. bana bunu düşündüren en önemli sebeplerden biri de tabii ki, "alf"i sesiyle bambaşka bir boyuta taşıyan müşfik kenter'di. onun sesiyle, bir başka keyifliydi "alf"in maceraları. televizyona bir iş daha yapmıştı sonraları. yasemin yalçın ile harika bir ikili olmuşlardı, yine çok güldürüyorlardı. allah rahmet eylesin usta.
sanki hep hayatımızdaymış uzak bir akraba gibi görüşemediğimiz ama bildiğimiz, saygı duyduğumuz... kaybedince anlıyor insan yerini. sesindeki o sevecenlik, sanki ne yapsan kızmayacak seni anlayacak biri.. sesini çok özleyeceğiz.
kendisi benim farkımda olmasa da aslında dedemdir o benim. öyle severim. çocukları çok severmiş. o da beni severdi heralde... insan torununu niye sevmesin?
keşke ben biraz biraz daha erken doğmuş olsaydım da mimar sinanda okusaydım. dersine girebilme şansım olsaydı.
Allah gani gani Rahmet eylesin. Türk Sanatı için çok büyük bir kayıp oldu. Kişiliği,duruşu,efendiliği ve sanatı ile unutulmazlar arasına adını büyük harfler ile yazdırmıştır. Kendisini ve o muhteşem ses tonunu çok arayacağız.
