gerçekten ruhun gıdası. moralim bozuk olunca kulaklığımı taktım mı keyfim yerine geliyor. ama şurası önemli her müzik ruhun gıdası değil, benim sevdiklerim benim playlistim.
çok yalnızsanız, en azından öyle hissediyorsanız, bir elektro ve amfi alarak çalmaya başlayabilirsiniz. bu durum bir çok sorunu ve derdi çözecek ve hayata olumlu bakmaya çalışacaksınız. çalamam diyen ben dahi bu durumdan muzdarip bir şekilde başlayıp, ufak sololar atıyorum. önerimdir, ibanez iyidir.
ruhun gıdası, kafa dağıtıcı, mod değiştirici olmasını geçtim, insanların arasında iletişim kurucu bir gücü var. şimdiye kadar hiç kimseye açmadığım kadar kendimi açmama neden olmasının yanı sıra, ruh ikizimi bulmamı sağladı. çok garip, biriyle müzik muhabbeti yapıyorsun ve sanki yıllardır tanıyorsun o kişiyi. ben şimdiye kadar böyle hissetmedim, en yakın arkadaşlarıma bile kendimi bu kadar çabuk açmadım. daha çok müzik konuşalım, mor ve ötesi muhabbeti döndürelim ister hale geliyor insan. daha üzerinde konuşacak yüzlerce şarkı, onlarca grup varken, bir bakıyorsun içini dökmeye başlamışsın. bizi müzik birleştirdi, kafa yapılarımızı çözmemizi sağladı. umarım hep müzik aramızda yapıcı güç olur. sanki doğumda kaybettiğim kız kardeşimi bulmuş gibi içim kıpır kıpır.
uyuşturucudur.müzik dinlerken beyin dopamin hormonu salgılar.dopamin zevk alma hissini tetikleyen bir hormondur.
dopaminin ne derece etki edeceğini müziğin şiddeti, ruh haliniz belirler.
bu yüzden bazı insanlar 'kulaklığım yoksa ölürüm ' sendromu yaşıyor.
müzik, otobüsde sıkış pıkış varacağın yere 10 durak varken, apocalyptica eşliğinde zamanı anlamadan geçirmektir, o kalabalığın arasından çıkmak istememektir müzik, birkaç durak daha olsa şu işyerine de... abartmaya başladım.
Ruhun gıdasıdır ama benim ki hiç doymuyor sanırım. Müzik her şeydir. Bazen bir kadının sesi bazen bir çocuğun çığlığı bazen bir aşkın başlamasındaki yardımcı bazen ise duyguların sözlüğüdür. Kısaca Müzik her şeydir.
