mutlu olunca ya da tam tersi yerin dibinde olduğumu hissedince müzik var yanımda. takarım kulaklığımı bir bana ait olur dünyam. depresyona sokacak kadar kendime acı bile çektirebilirim şuan yaptığım gibi.
Hiç ozanların ölümünü seyrettin mi, gölgelerin içinde saklanan ozanların ölümünü. Kendi içlerinde yazarlar o sözleri, kendi içlerinde yaşarlar, ellerinde müzik aletinin bir parçası çaldıkça yaşar yaşadıkça çalarlar. Sen hiç çocuğunun ölümünü yaşadın mı? Müziksiz insan kopuzsuz ozan, çocuğu ölen bir baba gibidir. insan büyüdükçe müziği öğrenmiş, bedenin büyümeye ihtiyacı olduğu kadar ruhun da eğitilmeye ihtiyacı varmış. Soluk ve yaşlı bir dünyada nice ozan gelip geçti, nice söz edildi nice müzik unutuldu gitti. Ancak işlenen her konu hafızalarda ve tecrübelerde kalakaldı. Geçmek bilmedi, bitmedi bir türlü.
Ozanlar öldü, kopuzları kırıldı ancak acı hep baki kaldı.
Hayatımızın büyük bir parçasıdır aslında. "Ruhun gıdası" tanımı hayliyle verdiğini düşünüyorum. ve bir çok insanın ne kadar farklı zevklerinin olduğu kanıtıdır. Lakin bunlar herkesin dediği klasik olan yorumdur. Benim size tavsiyem her müziğin farklı anısı, farklı yerlerde müthiş haz duyabileceğiniz bir şölendir kendisi. Hani "yerine göre" bir deyim vardır ya, işte bir müzikte tam olarak doğru zamanda, doğru yerde dinlenirse aldığınız zevki hiç bir şey vermez.
soyle zamanlarim oldu ki disaridayim arkadaslar muzik zevki ortak saatin kac cebimizdeki paranin miktari bizi arayacak olmalari umrumuzda degil biramiz kac yudumluk sigaramiz ne kadar kac MUZIKLIK sarjimiz var cok ozledigim gunlerdir muziksiz bi hayat sanmiyorum ki cekilsin.
+ ya abi müzik nerede ? her şeyi yaptık da müzik nerede ?
- müzik her yerde lan. Bak minibüste, sokakta, yürüyen insanların kafalarında, pasajlarda, dükkanlarda, lokantalarda, emlakçılarda, fırınlarda her yerde. Maçlarda, seçimlerde müzik yenir müzik içilir, müzikle zikredilir ve ancak müzikle ilanı aşk edilir bu memlekette be yalan mı ?
Allah'ın o kadar dert, hüzün, keder verdik başa çıkabilecekleri bir şeylerde verelim deyip bize verdiği bir ilaçtır. Bazen bu ilaçlar ilaçtan çıkıp bağımlılıkta yapıyor ya gerçi.
gerçekten ruhun gıdası. moralim bozuk olunca kulaklığımı taktım mı keyfim yerine geliyor. ama şurası önemli her müzik ruhun gıdası değil, benim sevdiklerim benim playlistim.
