hayallerim arasındadır. küçük bir şömine, sabahları uyanıp 3 5 parça odun kesmek. ışıkları söndürüp mum ışığında kırmızı şarap eski müzikler eşliğinde takılmak...
mükemmel bir şey gibi gelse de insana yalnızlığı hatırlatma ihtimali vardır. Ha nereden biliyorsun diye sorarsanız bilmiyorum şarkı diyor neyleyim köşkü neyleyim sarayı içinde salının yar olmayınca diye.
üniversite yıllarında 2 sene boyunca maruz kaldığım durum. ev arkadaşı siktir edildi, manita terk edildi ve sonuç: süper geçen 2 sene! aah ah o günlere dönebilmek olsa...
