Rabbimiz, kitabında, “Oku ve hem indirdiğim hem de yarattığım ayetler üzerine düşün” dediğine göre, hesap günü
ahirette “Okudun mu?” ve “Düşündün mü?” diye soracak bize. Bir kişinin faydalı olan her türlü kitabı okuması güzeldir. Ancak Kur’an dışında hiçbir kitap için “Bunu neden okumadın?” diye sorulmaz ahirette. Hayatımız boyunca birçok kitap okuruz. Mesela bilgi ve görgü sahibi olmak için Doğu ya da Batı klasikleri olarak meşhur olmuş kitapları, baştan sona yazarları, isimleri ve içerikleri ile bilmek isteriz. Tüm bunları ve benzerlerini bilmek isterken Allah’ın Kitabı’ndan habersiz kalarak kendimize yazık ederiz.
Muhammed Gazali’nin (ö. 1996) tespiti çok yerindedir: “Dünyanın her yerinde insanlar bir şey öğrenmek için okurlar.
Müslümanlar ise Kur’an’ı sadece okumak için öğrenirler.”
Birçok evde Kur’an vardır. Peki, Kur’an, kütüphane rafları ile evimizin duvarını süslemekten başka ne işe yaramaktadır?
Her sabah düzenli olarak bir ya da birkaç gazete gelir evlere. Her gün düzenli olarak aldırdığı gazeteyi hiç okumadan öylece evin bir köşesinde bırakır mı kimse? Peki, gazetelerde yazılanlar, Allah’ın Kitabı’nda yazanlardan daha mı önemli bizim için? Her gün düzenli olarak gazete ve dergisini okuyan biri neden aynı düzen ve özenle okumaz Rabbinin sözlerini? Allah’ın vahyini duvarına asan biri, aslında aklını ve gönlünü işleteceği hayat rehberini duvara astığını bilmeli.
