mutsuz olma nedenleri

Derdi dünya olanın dünya kadar derdi olurmuş.

Şahsım adına konuşacak olursam bir gün ölecek olmamızdan. Bir ateist olarak sonsuz bir hiçliğe doğru yol alacak olma düşüncesi gerçekten çok ürkütücü. Bu his hep içimde ve mutlu olmamı engelliyor. Ya da kısıtlıyor demeliyim. Hiç mutlu değilim desem yanlış olur.

beklentilerimiz çok yüksek çünkü. fazla beklentiye düştüğümüz için herhangi bir ufak olayda daha çok üzülüyoruz.

(bkz: hayatı fazla ciddiye almak)
(bkz: hayatı hiç ciddiye almamak)
(bkz: hayatı tekdüze yaşamak)
(bkz: hayatı basit yaşayamamak)
(bkz: bazı şeylerin değerini bilmemek)
(bkz: birine hak ettiğinden fazla değer vermek)
(bkz: mutsuzluğu asilce yaşamayı bilmemek)
(bkz: modern dünyanın modern insanı olmak)

diye sürüp giden sebeplerdir. çözümü için ise bu şekilde sebepler arayıp cevaplara ulaşmaya çalışmak yerine direkt olarak "düşünmeyeceksin" felsefesini devreye sokmaktır. düşünmeyeceksin, bitti. zira o kafa başka şeylere lazım olacak.

WhatsApptaki gülen bok bile mutlu.

mutlu olmaya odaklandığımız için. mesela sabah uyanınca "bugün mutlu olacagım" diyoruz ama koca gün bi boka yaramadan geçip gidiyor. ya da birini seviyoruz, ona güveniyoruz sonra da inciniyoruz. bir şeyler yanlış gibi, değil mi? öyleyse neden bir şeyleri değiştirmiyoruz?

hayatınızı bir insanın yörüngesine kurmayın.
kimseyi kendinizden üstün tutmayın. taklitler aslını yaşatır lafı palavra. taklitler taklittir. dalyarağın biri sahneye çıkıp sikini parmak ucuyla tutup ileri geri kırıldı diye mj olmaz! çünkü michael Jackson bi tane! sen de bi tanesin. kendi kıymetini bil.
mutluluğu arama, güzelliği ara. bir çiçeğe bakıp "şimdi şu güzel çiçeklere bakayım da mutlu olayım" diye düşünürsen sikime mutlu olursun. mutluluklar nadiren planlı yaşanabilir. onu da ne zaman yakalayacağın belli olmaz, bu yüzden deneme bence. o seni bulur.
her şeye iyi yanından bakmaya çalışma amk, dünya mükemmel bir yer olsaydı adı cennet olurdu zaten. mükemmeli arama. çok üzülürsen "bunu da yaşamak gerekiyormuş" sözünü söyleyebilecek kadar büyü. bunu da isteyerek elde edemezsin ne yazık ki.
son olarak "yha hep bskalrni dusunmekdn" ya da "biz hp bskalrina guvendk" triplerini bırakın amk. misafirden çıkıp iki adım sonra "pirinç de sert kalmıştı, çatal takımı bok gibiydi" dediğinizi bilmiyoz sanki. dalyaraklar. önce kendinizi bi kabul edin. güzelseniz "yia ck cirqinm bean" rolü kesmeyin. güzelsiniz işte lan. ne duymak istiyorsunuz, bilmiyorum ki.

Çünkü hayat mutlu olmaya çalışmaya değmeyecek kadar anlamsız.
Mutsuz olmaya değmeyecek kadar kısa.
Yaşanmayacak kadar sahte
Ölünmeyecek kadar da vazgeçilmez.

çünkü mutsuz olmak istiyorum. mazoşistim ben belki.

aslında vatandaşı olmasak çok güzel bir ülke.

En cok sevilen yazar nickleri başlıgında adım yok. ve tabi yalnızız.

kürek kemiklerimle kuyumu kazmışlar...

çünkü giderek yalnızlaşıyoruz. bunun kişisel bir sorun olduğunu düşünmüyorum -ki yalnız olmayanlar da mutlaka var ama o bambaşka bir entry konusu ve biraz uzun açıkcası- bu zamanın getirdiği bir şey, teknoloji, artan iş yükü, azalan para, güven ortamı yoksunluğu ... diye uzar liste ama sonucu aynıdır, yalnızlaşıyoruz. ülkenin halinden bahsetmiyorum bile.

Bazı insanlara değer verip kiyamadiginiz için hayatınızı değiştirir yeni kararlar alırsınız. Sırf onlar istedi diye, sırf kırılmasınlar diye. Sonra hersey pöff diye yok olur. Vaadedilen mutluluk size zerre verilmez. Kendinizi kandırılmis hissedersiniz. isterseniz catlayın isterseniz patlayın umrunda olmazsiniz o kisilerin. Geri dönemezsiniz. Pişmanlıktan öte şeyler hissedersiniz. Kendinize acırsiniz. Mutsuz olursunuz.

Böyle.

Mutluyum, çok şükür..

işsizim, amaçsızım, ömrü boşa geçiriyorum. Bir de mezun olduğum okulun ve edindiğim mesleğin bana uygun olmadığını yeni keşfettim.

Dertleşecek kimse yok. Niye herkes gidiyo. Biri de ben varım ben geldim dese nolur ki?

Ona mutlu olmak için bi sebep yok desek daha iyi olur.

çok fazla içine atıyosun, atma için şişer.

parasızlık ve kadınsızlık / erkeksizlik.

insanları istemeden ittiğinizi farkettiğiniz andır. Ne vardı ki şimdi.

Beynim bunu kabullenip ona programlanmış çünkü.

Mutlu olduğumuzun farkında olmadığımız için mutsuzuz belki.

Сейчас ты далеко, не со мной. А я одинок(а) не стобой.Твоё имя в сердце моём а не на устах, моё сердце не во мне а с тобою, не в моей власти, я очень люблю тебя.

Bu tarz şeyleri cevirmek zorunda olmam.

Yalnızlık.

Çaresizlik, çarelerini yetersiz olması, güç yetmemektedir.