Biz, feleğin bize karşı çıkardığı çeşitli üzüntülerden, cevr ü cefâdan, hayatta karşılaştığımız sıkıntılardan şikâyet etmeyiz. Çünkü bizim kitabımız hamd ile başlıyor.
Kitâbımız fatiha ile başlar okunmaya, o'nun da başı elhamdülillah iledir...
Bir eksi gelmiş. Hakkaten meraktan soruyorum, neden?
akşamleyin ailesinin onu yalnız bırakmaması ile birlikte akşam çayı hazırlığı ve o çayı birkaç abur cubur eşliğinde içmek. aile halkı sayısı önemli değil. sizin sadece tek birey olmanızda önemli değil. önemli olan o samimiyeti hissedebilmek. hissedince mutsuz insana iyi gelir. bana iyi geliyor. umarım size de gelir.
kaybettiğiniz masumiyet bareminizden her bir tık, sizin artık eski seviyenizdeki mutluluğunuza ulaşamayacağanıza işarettir.
her kaybediş, her bir hayal kırıklığı, her ölüm sizin beyin evriminizde artık; şanslı iseniz 16-17 ya da 19-20 yaşınızdaki kahkahanızla eş değer olmayacaktır.
mutluluk yaş ile ters orantılı bana göre. büyüdükçe mutluluk ve huzur sadece bir arayıştır.
mutsuzluk nedenini unutturacak bir takım eylemler. sinemada sevilen tarzda bir film izlemek olabilir, yerine göre hareketli bir şarkı olabilir, uyumak olabilir.