Olumlu düşünmektir. Mesela tanımadığınız biri size bi şaka yapıyor, neden öyle dedi diye düşünerek niyetini anlamaya çalışıyorsunuz, üzülüyorsunuz. Ama olumlu düşünürseniz her kesi iyi niyetli görürsünüz, kötü bi şey yapılsa bile olumlu düşünürsünüz, mutlu olursunuz.
Anı yaşamak ve çok düşünmemektir. insan düşündükçe sorguluyor. Sorguladıkca içindeki o koca boşluğun farkına varıyor. Bu boşluktan kurtulmak da kolay olmuyor tabii. Belki de en iyisi sorgulamayı ve anlam aramayı bırakmaktır.
Kimseye karşılık veremeyeceği kadar sevgi,ilgi göstermemek.
insanlardan bir beklentin olmayınca zaten hayat basitleşiyor.
Kafan basit düşünüyor, gereksiz konularda kafayı yormamayı öğrenmemiz lazım.
Cahillerle muhabbet etmemek gerçekten büyük bir mutluluk katıyor insana. Seni anlamayan senin açından olaylara bakmayan seni umursamayan insanlarla ilişiğini kesip hayatından çıkarınca bir rahatlama geliyor.
Bence kafaya takmamak.
Bunun için de farkındalık gerekir;
Ne tür konuları kafaya taktığını ve nelerin seni endişelendirdiğini tespit et, sonrasında bir anda olmasa da yavaş yavaş göz ardı etmeyi dene.
Seni mutsuz eden konuları bir de uzun vadeli düşün,
Bunların geleceğini etkileyip etkilemeyen konular olup olmadığını ayırt etmek için bir süzgecin olsun.
Kolay değil ama, kötü ihtimalleri düşünmek yerine pozitife odaklanmaya çalış.
Elinden geleni yaptığını düşünüyorsan buna kendini de inandır Zira herkesin limitleri değişkendir ve mükemmel olmak çoğu zaman gerçekçi değildir.
Neden mutlu olamadığını düşünmekle harcadığın zamanı farklı uğraşlarla doldurmaya çalış,
en azından bu psikolojiden kurtulana kadar kendine çok fazla boş zaman bırakmamak için çabala.
Kitap oku, müzik dinle, gez, hiç yapmadığın bir şeyi yapmayı tecrübe et hatta kafana taktığın konularla ilgili olan insanlarla bir süre görüşme ;
Ne yapıyorsan yap ama boş kalmamayı dene.
