mutluluk hiç bir yerde saklı değildir. çünkü mutluluk kimisi için anlık birşeydir. kimisi içinse herşeydir. bu yaşamayı sevmekle alakalı. eğer sen hayata küsmüşsen,hayattaki ışıkları göremiyorsan veya dur dur hayata küsme demeyelimde, hayattan zevk almak için hep fani gerekçeler, somut dayanaklar arıyorsan sen mutlu değilsin ve olamazsın. mutluluk nefes almaktır ama kimse nefes aldığı için mutlu olmaz.eğer arabası olmayan birisine spor bir araba hediye edilirse mutlu olabilir. ama kimisi de iki çift sözle mutlu olur. evet söylediklerimle çelişebilirim. ama her mutluluk mutluluk değildir.
hatta şunuda eklemek gerekirse, paran arttıkça mutlu olmak için aradığın bahaneler azalır. evet ciddiyim,bu böyledir. mesela, ben yeni bi ayakkabı veya mont veya kitap herneyse onu alır almaz kullanmak için içim içime sığmaz, giyerim, gezerim, kullanırım ve hoşuma gider. hani yeni şeyler böyledir tabi sonra eskiyince veya hevesin geçince ilk günkü hazzı vermez o başka. ama ali ağaoğlunun kızının bi papuçtan veya kalemden mutlu olacağını düşünemiyorum ben. onlar zaten onun avcunun içinde, onun mutlu olması için 550 bin euroluk araba lazım. ki alınmış ve çok mutlu olmuş. evet mutlu olmuş ama bundan sonra nası bişeye mutlu olur orasını ben bilmem.
bazen bir kadeh rakıda , bazen tuttuğun takımın maçını seyretmekte , bazen sıkı bir muhabbette , bazen senin için hazırlanmış bir sürpriz doğun günü partisinde , bazen ailenin yanında......vs
mutluluk kelebek gibidir.
ne kadar kovalarsanız sizden o kadar kaçar.
dikkatinizi başka şeylere çevirirseniz gelip yavaşca omuzunuza konar. anonim.
#13298503
çoğu zaman aramadığın yerde.
mutluluğu hep mutsuzluklar arasında aramazmıyız...
aslında yanlış yere bakan bizleriz.
mutluluk çoğu zaman yanıbaşımızda, zaten bizim olanda.
oysa biz, hep el önünden yemeğe meraklıyız.
mutluluğun cinsiyeti var mı bilmiyorum. cinsiyete mahsus mudur yani.
çoğunuz bilmez pek. yapılmıyor artık ondan.
pantolonların sol tarafında kemerliğe komşu küçük cepler olurdu.
küçüktüm bilmezdim nedir, ne işe yarar. küçücük bir cep işte.
bir gün sordum babama.
arada oradan bir şeyler çıkarıp verirdi birilerine, görürdüm.
sordum ne veriyorsun diye.
güldü,
mutluluk dağıtıyorum dedi.
sordum mutluluk nedir,
öğrenirsin büyünce demişti.
ben büyüne kadar
küçük cepler kaybolmuştu pantolonlardan.
mutluluk gizli kalmış küçük ceplerde,
şimdi kayıp.
