Mutlu insanın hani böyle gözlerinin içi güler ya aslında gözleri çok güzel değildir ama sen bakmaya doyamazsın kaybolup gitmek istersin gözlerinin derinliklerinde.
"...Artık biliyorum ki en hakiki mutlulukacılardan gelendir. Bu hayata gelirken atalarımızın acılarıyla inleyerek, onların genlerini, göz renklerini, yara izlerini, şereflerini ve utançlarını omuzlayarak geliyoruz. işte bu onların, bu bizim. Bu, mutluluğun öteki yüzü..."
Peşinden koşulmaması gerektiğini hayatımın son dönemlerinde öğrendiğim olgudur. Varlığını koşullara bağlamamak gerektiğini de öğrendim. Mutluluk içimizde aslında ama ona ulaşmak bazılarımız için çok zor.
bütün özlemlere, isteklere eksik ulaşılabilme durumu değildir mutluluk. tdk'da öyleyse de en azından trk'da öyle değildir. türkiye ruhlar kurumu. ya da yine tdk. türkiye duygular kurumu.
Bütün özlemlere eksiksiz ve sürekli olarak ulaşılmaktan duyulan kıvanç durumu, diye anlam bulmuş tdk'da. O zaman hiç mümkün olmayanlardır, düşüncesi gelir, insanın aklına. Üzücü.
