(img:#1174902) mutluluk bu işte.
Hayattaki en değerlim, kardeşim.
Canımın yarısı.
Seni bize bağışlayan Allah ıma şükürler olsun.
Sen gül gülünce Çiçek açar yüzüm.
Güzel günler göreceğiz ablasının tek aşkı.
Sadece anlarda saklıdır. Açığa çıkması için imgelem gücünüz, çağrışım,duygusal tepki ve hormonlarınızın aktive edilmesine izin vermeniz gerek. Verirseniz, her yerde en basit şeyle bile mutlu olabilirsiniz.
Düşünün...
Birkaç arkadaşınızla kampa gittiniz. Ateş de yaktınız. Ateş alevlerinin yansımalarından boşluk bulup, size göz kırpan, gülen, bakan, sizi anladığını hissettiren simalar var etrafınızda. Ama bakın her şey çok doğal. Ertesi günü erken kalkmak zorunda değilsiniz, o kapitalist işinize gitmek zorunda değilsiniz. Foto çekinme ve instagrama koymak da yok. Herkes gülüşüyor ve ortak anılara gönderme yapıyor. Hepsi değer verdiğiniz insanlar ve dans ediyorsunuz, en sevdiğiniz arkadaşınızın sizin için canını vereceğini bilir derecesinde dolusunuz. Dopdolu. Bütünsünüz. Sanki hiçkimse ve hiçbir şey sizi üzemez. Sonra denize giriyorsunuz. Hafif doğal ve yapay ışıkların izin verdiği kadarıyla suyun altında arkadaşlarınıza bakıyorsunuz. içlerinden biriyle dakikalarca nefesinizi tutarken bakışıyorsunuz. Dalganın hareketiyle dans eden ışık hüzmesinin yüzünde vurduğu detayların suyun altında sizdr uyandırdığı şu an bu dünyada değilim hissini içinize çekiyorsunuz. Sonra size uzanıyo ve daire çiziyorsunuz suyun altında. Yüzü dalga dalga, bazen ışıl ışıl bazense muğlak ve karanlık. Aşık oluyorsunuz hayata.
“eğer mutlu olmak istiyorsanız, bu kolay. başkaları kadar mutlu olmak istiyorsanız, bu imkansız. çünkü biz, başkalarını olduklarından daha mutlu zannederiz.” (evet bu sözün asıl sahibi montesquieu’dur. türkiye'de nedense montaigne yazıyorlar.)
Bir sorunsal. Mutluluk bence yasamayı zevkli kılan bir duygudur. Mutlu olmadan yaşanılabilir ama pekte güzel olmaz. Örnegin tuzsuz bir yemek düşünün, yenir ama tuzlu olsa çok daha güzel olur degil mi?
