ilkel çağların vahşetini taşıyan ruhumuzu medeniyet kırbacıyla hizaya sokmaya çalışan naciz şuurun bize dış etkenlerle dayattığı hayatı yaşamaya calışan aciz insanlarız bu insanlar nasıl mutlu olmayı başarabiliyor ki?
çok mutsuzken, her şey üst üst gelmişken, umut bitmişken görüldüğünde derinden yaralayan hadisedir. benim ne eksiğim var? ben haketmiyo muyum diye sordurtur insana. isyana sürükler.
