postal montajına tabi tutulmuş, ulusal kümenin gerizekalı elemanları tarafından kültlerin ve dinlerin ortaya çıkış süreçlerinde klasik denebilecek tarzda bir yüceltme ile yüceltilen, yani tanrılaştırılan ve kendisinden bile uzaklaştırılıp ismi sadece diktatörlük meşrulaştırma amacıyla kullanılan kişi.
bu lavuklar bu yaptıklarını minnet ifadesi olarak görüyorsa, sokayım öyle ifadeye.
Hakkında yüzlerce sayfa övgü ve saygı dolu açıklama yapılabilen,tarihin gördüğü en büyük askeri ve sosyal dehalar arasında yerini rahatlıkla alabilen, Türkiye Cumhuriyeti kurucusu ve başkomutanı,Her alandaki parlak zekasını ve devrimlerini tüm dünyanın kabul ettiği,tarihte benzeri ender görülen halk kahramanıdır.
gerçekten türk olmadığı halde atatürk ünvanını almış şahıs.
evet zeki bir adamdır.
ancak benim inançlarıma, ecdadıma, değerleime ne kadar saygılı(!) olduğunu gördükten sonra aklımda , "saygı hak edene verilir" düşüncesini canlandıran TC nin ilk cumhurreisi.
Manevi Mirasım Akıl ve Bilimdir
" Ben, manevi miras olarak hiçbir ayet, hiçbir dogma, hiçbir donmuş ve
kalıplaşmış kural bırakmıyorum. Benim manevi mirasım bilim ve akıldır...
Zaman süratle ilerliyor, milletlerin, toplumların, kişilerin mutluluk ve
mutsuzluk anlayışları bile değişiyor. Böyle bir dünyada, asla
değişmeyecek hükümler getirdiğini iddia etmek, aklın ve ilmin gelişimini
inkâr etmek olur... Benim Türk milleti için yapmak istediklerim ve
başarmaya çalıştıklarım ortadadır. Benden sonra beni benimsemek
isteyenler, bu temel eksen üzerinde akıl ve ilmin rehberliğini kabul
ederlerse, manevi mirasçılarım olurlar."
gerçekleştirdiği ve gerçekleştirmeye çalıştığı şeyler üzerinden yıllar geçti ama hala gerçekleştirmeye çalıştığı şeylerle beraber gerçekleştirmek istediği şeyleri hala gerçekleştirememiş bir dönemde yaşadığımızı hatırlatan büyük insan. gerçekleştirmeyi bırakın, gerçekleştirmenin yanında geçilmediği gibi bu değerler ve düşüncelerin yavaş yavaş unutulduğu ya da gerçekleştirmek için bir çaba sarfedilmediği aşikardır.
bilinen en başarılı kuran-ı kerim tefsirini, devletin kasasından değil kendi cebinden verdiği parayla elmalılı hamdi yazır'a yazdırmış, kimilerinin din düşmanı olarak yargıladığı ancak dinci düşmanı olan büyük lider.
dünya tarihinde gelmiş geçmiş en büyük liderdir. sayısız özelliği birarada barındıran büyük bir insandır. türk ulusu ona çok şey borçludur. ama yazıkki günümüzde yaptıkları tartışılır olmuştur. ülkesinin kaderini değitirmiş, yok olmakta olan bir milletin küllerinden yeniden doğmasını sağlamıştır.
düsmanlarinin bile hayranligini kazanarak tarihe ismi silinmeyecek sekilde kazinmis lider. imkansizliklarin ve umutsuzluklarin icerisinde inanilmaz bir inanc ve hirsla hasta adam i dirilten ve bugünleri yasiyor olmamiza borclu oldugumuz dahi.
ataturk'un en sevdigi hikayelerdenmis. arada kendi anlatir, arada baskasina anlattiir, hep gulermis.
hikaye soyle:
yesilayci bir profesor bir konferans veriyor. bir ara dinleyicilere sormus:
"bir esegin onune iki kova koysaniz. biri su dolu, biri raki. hangisini icer?"
cevabi kendi veriyor: "tabi ki suyu."
gene bitirmiyor soruyor: "neden?"
arkadan bir bekri soz aliyor. yuksek sesle cevapliyor.
"esekliginden."
ataturk bu cevaba bayiliyor. guluyor, guluyor...
bir aksam orman ciftliginde yaninda erkani, acik havada oturuyorlar. rakilarini yudumluyorlar. biraz ilerde 15-16 yaslarinda bir ciftci cocuk calisiyor. ataturk el edip cagiriyor. soruyor:
atatürk el edip, çağırıyor. soruyor:
"soyle cocuk: bir esegin onune iki kova koysan. biri raki dolu, biri su. hangisini icer?"
anadolu tosunu yutkunuyor. bakiyor. gazi pasa hazretlerinin ve yanindaki muhterem zevatin onunde raki kadehleri. devletin en buyukleri... esas vaziyetine geciyor:
"rakiyi kumandanim!"
ataturk kahkahayi basiyor. herkes saskin. ata onlara donuyor. muzip:
turkiye'nin asirlik geri kalmisligini ortadan kaldirmak icin ataturk cok fazla sey yapti. reformlariyla ekonomide buyuk ilerlemeler kaydetti. ataturk yonetimindeki turkiye buyuk uluslararasi prestij kazanmistir.
türkiye cumhuriyeti devletinin kurucusu.
1881 yılında selanikte doğmuş.
1938 yılında fiziksel anlamda ölmüş.
manevi anlamda halen türk halkının bir kısmı tarafından yaşatılmaya çalışılıyor.
askerinin kafasına çuval geçirilen, ezilen, sömürülen milletinin kalkınmayı düşüneceğine halen armut piş ağzıma düş mantığıyla mustafa kemal'i gözlediği de acı bir gerçek olsa gerek.
yaptığı bunca fedakârlığın adına kendisine rahmet dilerim.
kişileri ve kurumları ileriye götürecek her türde eleştiride bulunmak bir uygarlık gereğidir.ve evet kurumlar ve kişiler zamanın gerisinde kaldikları zaman statik hale gelirler.tıpkı ideolojilerin zamana yenilmesi gibi.mustafa kemal de bunun farkında olduğu için, kendi adından ideoloji yaratanlar * olacağını tahmin ederek "ben size hiç bir dogma bırakmıyorum" demiştir. devlet yönetiminde, sosyal hayatta, siyasette, askeri görüşte 1920lerde kaldıysak bunun sorumlusu asla mustafa kemal değil, onun adını kullanarak gemilerini yürüten asalaklardır.
mustafa kemal elbette eleştirilmelidir, elbette hataları olmuştur.ama başkalarının, onun adını kullanarak yaptıklarını da ona yüklersek önce kendimizle çelişiriz.
islam halifesi ünvanı alan padişahlar arasında yalnızca yavuz sultan selim, o da çıktığı sefer sebebiyle hacca gitmiştir. kendisinden sonra gelen diğer padişahlar, hicaz'ın uzak olması sebebiyle ve kendileri uzaktayken ortaya çıkabilecek isyanlar ya da taht entrikaları sebebiyle buna cesaret edememişlerdir.
aynı şekilde, mustafa kemal'in devlet başkanı olduğu 15 yıllık kritik dönemin de ülkedeki çalkantılar nedeniyle rejim boşluklarını önlemek açısından ülkede kalması elzemdir. bu sebeple, pek çok devlet adamı-buna ülkeden kovulan yunanlılar'ın kralı venizelos da dahil-türkiye'ye çağrılmış ve uluslararası ilişkiler büyük bir beceriyle ve onurla idame ettirilmiş olmasına karşın, mustafa kemal bu hassas dönemde ülkeden uzak kalmamıştır. düşünün ki iletişim olanakları bugünle kıyaslanamayacak kadar kısıtlıdır ve oluşabilecek bir buhran belki de 1-2 gün gecikmeyle öğrenilebilecektir.
gönül isterdi ki basiret sahibi olması gereken diğer insanlar da benzer şekilde kritik günler geçiren ülkemizde kalmak yerine birilerinin okullarının bekaası için hiçbir potansiyel ekonomik ya da siyasi ilişkimizin oluşması beklenmeyen afrika ülkelerine ziyaret gerçekleştirmeseydi; ikisi arasındaki önemi ayırdedebilseydi.
cumhuriyet ilan edilmeden önce mecliste yaptığı bir konuşmada cumhuriyet karşıtlarına yönelik "cumhuriyet ilan edilecektir, fakat ihtimal bazı kelleler gidecektir." diyen büyük insan...
peygamberleri saymazsak diye başlayan her cümlede bilinçli yahut bilinçsiz peygamberle kıyaslanmış olan beşer oğlu beşerdir. peygamber kelimesinin ne idiğü ve nasılını zerre i miskal bilmeyen bünyeler bizi şaşırtmıyor.
Atatürk'e hakaretten sanık bir köylü hakkında kovuşturma yapılıyordu. Durumu Ata'ya bildirdiler.
-Mahkemeye veriyoruz, dediler, size küfür etmiş.
Atatürk sordu:
-Ben ne yapmışım ona?
Soruşturma evrakını inceleyenler açıkladılar:
-Gazete kağıdı ile sardığı sigarayı yakarken kağıt tutuşmuş da ondan.
Bunu söyleyen o zamanın bakanlarından biridir. Bakana şu soruyu yöneltmiş:
-Siz hiç gazete kağıdı ile sigara içtiniz mi?
-Hayır;
-Ben Trablus'ta iken içmiştim. Pek berbat şeydir. Köylü gene bana az küfretmiş. Siz bunun için mahkemeye vereceğiniz yerde, ona insan gibi sigara içmeyi sağlayınız.
hani hep onun eserlerinden bahsederiz biz, benim gözümde bu dünyaya gelmiş geçmiş en büyük şaheser kendisidir...
