dünyada başöğretmenlik sıfatına sahip tek ve her yönüyle en büyük lider. kendi deyimiyle ise bizden biri.
inanılayamacak her şeyin altındaki tek imza. hayal sanılan ne varsa hepsini gerçekliştirmiş yürekli.
en büyük türk.
izinde değil, senin izindeyiz; sapmamak üzere.
kendisini takip eden kuşaklara,yoktan var ettiği ülkesinin ve kurduğu cumhuriyetin kökeninde yer alan derin hüznün kavratılamaması sonucu,günümüz türkiye'sinde yaşayan ve kendisinin mirasını yiyen insanların, kemiklerini sızlattığına inandığım ulu önder,büyük lider,ama herşeyden önce insan,sadece insan..
hakkinda her gün ama her gün entry girmek istedigim, aklima geldikce su karanlik günlerde gözlerimin yasarmasina neden olan büyük deha, büyük insan. herhalde su günlerde yasadigimiz sacma sapan gündem maddelerine bir anda noktayi koyuverirdi ve ortaligi sustururdu. klasik olacak ama, seni cok ama cok özlüyorum atam.
gaflet ve dalalet içinde bulunan iktidar sahipleri tarafından tüm emekleri ve devrimleri silinmeye çalışılan önderimiz.türkiye cumhuriyeti'nin kurucusu ve ebedi lideridir.
yaşasaydı, kendisinin ve düşüncelerinin yolundan giden ya da daha doğrusu gittiğini zanneden tayfanın, bugünlerde başörtüsü hakkında gösterdikleri saçma ve aşırı reaksiyonu üzülerek izleyeceğini düşündüğüm önderimiz.
askeri deha, başarılı politika insanı, günün koşullarını iyi okuyabilen insan. cumhuriyet türkiyesinin kurucusu. siyasetin günün koşullarını iyi okuyabilmek olduğunu anlamayanların, kendisini anlamalarının pek zor olduğu insan. günün koşullarını iyi okuyabilen bir hükümete karşı en insafsız eleştirileri yöneltenlerin, ismini kullandıkları insan.
taraftarlarının da muarızlarının da hakkında çoğu kez efsanelere inandığına şahit olduğum önemli bir tarihsel kişilik, devlet adamı, türkiye cumhuriyeti'nin kurucusu ve ilk cumhurbaşkanı.
kendisine dil uzatacak değilim, haddim değil, yaptıklarını, başardıklarını tekrar tekrar burada anlatmaya gerek de yok, zaten yaşıyoruz her gün, hala yaşıyoruz ve umut ediyorum gelecekte de yaşayacağız.
benim söyleyeceğim mustafa kemalin resimleri. kelleşen kafaya sahip olunca insan her gördüğünün önce kafasına, saç yapısına bakıyor. bende öyle yapıyorum ve atamın fotoğraflarından anladığım kadarıyla çok gür saçları yok, yani tam olarak kel değil ama dökülmüş işte saçları. insan sonuçta o da, put değil..
ancak nerde bir resim görsem gür saçlı bir mustafa kemal görüyorum, ki gençlik resimi değil bildiğin yüzündeki çizgilerin belli olduğu orta yaş ve sonrasını temsil eden resimler bunlar. şimdi çok alakasız duracak belki ama, onun sigara ve alkol kullandığını saklamak gibi bir şey bu. onu insan olarak görmemizi engelleyen ufacık ayrıntılar bunlar, ancak göze batıyor. putlaştırılmaya çalışılmasına da anlam veremiyorum doğrusu.
edit: eksilenmiş bu entry, sebebini anlayamadım. yoksa ben atamın fotoğrafları yerine bir başkasınınkine mi bakıyorum??
yaşamımın her anında, aldığım her doğru* kararda izini gördüğüm büyük devlet adamı.
- dilimi ecnebi laflarından arındırmak için çaba gösterme kararını alıyorum. karşımda!
- doğayı anlamak için sanata önem veriyorum, yine o ve o nun sözleri!
- kitap okuyorum, aklımın bir köşesinde "o nun 3000'in üzerinde kitap okuduğu" yankılanıyor.
- karşımdakini kesmeden dinlemek ve anlamak üzerine çalışıyorum, düşmanına bile saygıda kusur etmeyen o çıkıyor karşıma.
- memleketin yanlış yöne aktığını görüyorum ve değiştirmek için yazı yazma, kelam etme kararı alıyorum, karşımda gençliğe hitabe,
"iktidara sahip olanlar gaflet ve delalet ve hatta hıyanet içinde bulunabilirler. Hatta bu iktidar sahipleri şahsi menfaatlerini, müstevlilerin siyasi emelleriyle tevhit edebilirler. Millet fakrü zarüret içinde harap ve bitap düşmüş olabilirler."
çınlıyor kulağımda!
sonuç olarak, ya benim beynim yıkanmış atatürk atatürk denile denile ya da ben doğru yoldayım.
karşıt : mustafa kemal pek o kadar da iyilik yapmadı bu ülkeye aslında, ondan sonra gelen her lider?! o nun gölgesinde kaldı ve lider dendi onlara, önder ise sadece o na ait kaldı.
herkes o nunla karşılaştırıldı. o nun yerini dolduramayacağını bilen liderler en sonunda en kolayı seçtiler, karşısında durmak. kim bu kadar kitabı okuyup, gelecek konusunda bu derece hakim düşünebilir. bırak süzme bıyığı, geç karşısına, hafif boynunu bükük, mazlum edebiyatı yap, doldur cebini, hitabe doğrudan sen ve senin gibileri gösteriyor ama seni bağlamaz ne de olsa karşıdasın, arada koca bir ırmak.
selanikte doğduğu eve tc tarafından özen gösterilmeyen türk, önder, başöğretmen, baba, abi, arkadaş, lider... örneğin, kullandığı halılara gelen ziyaretçilerin yaz-kış ayakkabıları ile (galoşsuz) basmaları, kendi kullandığı kitaplara herkesin umarsızca dokunabilmesi, evle kültür bakanlığından bilgisi olan birinin değil dışişleri bakanlığından herhangi bir memurun ilgilenmesi, civarda ona ait hehangi bir nesnenin hatıra olarak satılmaması vs, vs, vs...
o kadar çok düşündüm ki atam hakkında ne yazsam diye , ne yazsam da birazcık anlatabilsem ona olan sevgimi...
kimilerine hak etmediğimiz bir mucize , kimilerine göre vatana atılmış bir kafir, kimilerine göre bir lider , onu anlatmak için bu dar kalıplar yetmz ki! hangi insan ki kendi topraklarını işgale gelmiş düşmanları lödükten sonra kendi evladı bilsin , onu anlatmak kocaman bir hata ve asla onu anlatamamak.
düşüncelerimi aktaracak kelimeler yok galiba , birileri tarafından nefretle karşılanması bile bana büyük bir mutluluk veriyor çünkü atayı onlara karşı savunmak bile büyük bir ayrıcalık olsa gerek, o bir devletin hiçlik kelimesine anlam verdiği zamanlarda , yok olan ve hatta olmayan umutların peşinde iken o karanlığa doğan kocaman bir ışıktı, insanlar gözlerini kapayamadan tüm bedenleri sardı, kimseyi aldatmadı , savaşta bile mertlik varmış dedirtti tüm dünyaya, şimdi insanlık kelimesini onu sevmekle eş koşar hale geldim.
kimseden dinlemedin atayı , kimsenin tanımlamasını istemedi, kendim okudum onu, bir ağaç için ağlayan bir adam okudum , bir milleti var eden , yobazlıktan alıp gerçekten ibadet eder hale getiren ve gerçek bir müslüman gördüm , camiden ilk çıkıp en son giden ve bu şekilde kendini cemeate gösteren müslümanların dışında bir müslümanlık gördüm onda , bizi kurtaran göğsünüzdeki imandır diyen bir adam gördüm.
asla boyun eğmeyen ve şimdi kapısında köpek olduğumuz avrupa asıllı tüm örgütlere karşı ''bizi davet ederlerse düşünürüz'' diyen bir adam gördüm, kapılar ışıklara kapandığında , bir hasta adam olan osmanlıya yeniden hayat veren ve şeriatin çıkmazında kıvraranan yani şeriati kendi çıkarları doğrultusunda kullanan şerefsizlerin varlığı içindeki bir devleti cumhuriyetle tanıştıran bir adam.
aç köpekler gibi saldırılan bir et parçası halinde görülen bir milleti , dağlara kaçan kendi halkı tarafından ekmeği alınan bir halkı emek kavramıyla , çalışmak kavramıyla belkide hak etmediği övgülerle tanıştıran bir adam. tüm toplumlar tarafından aşağılanan bir türk milleti karşısında türklüğüyle gurur duyan ve bunun nedenini tüm dünyaya gösteren bir adam.
senin içkine laf ederler hala , içindeki haramı bilmeden, seni hala sevmezler atam !
sen bu gençlik için metiyeler düzen ve bu gençlik senin için pankartlarla hakaret eden ve hala senin topraklarında sana düşman olan insanlar var ...
atatürk ilkin, halkına inanır. Pragmacıdır. Kendi diliyle " ulusunun vicdanında ve geleceğinde sezinlediği gelişme yeteneğini, ulusal bir sır gibi vicdanında taşıyarak " ve '' uygulamayı evrelere ayırıp adım adım yürüyerek '' devrimini ustaca gerçekleştirendir. Bu pragmacılıktır.
baskomutan, basögretmen, ata, bu ve bunun gibi sifatlari hakeden ulu önder. dün bir yazi okudum canakkale sehitleri icin. canakkale de sehit olan anzak askerleri icin söyledigi su sözler onun yüceliginin kanitidir adeta.( evet onlarda sehittir, cünkü ülkeleri ugruna savasmislardir)
bu yaban ellerde kanini döken kahraman askerler...simdi siz barissever bir ülkenin topraklarinda yatiyorsunuz. rahat uyuyunuz. burada yanyana yatarken johnie lerin ve mehmetler in hic bir farki yoktur. ey cocuklarini uzak diyarlardan buralara gönderen anneler, gözyaslarinizi silin. ogullariniz bagrimizda yatiyor ve rahatlar emin olun. hayatlarini bu ülkede kaybetmis olmalari nedeniyle onlar en az sizin oldugu kadar bizimde cocuklarimizdir.
