7 yaşında babasını kaybetti. Yalnız ve içine kapanık biri olarak yaşamaya zorlandı.
8 yaşında okuldan alındı ve köyde yaşadı. Tarlalarda karga kovaladı.
10 yaşında yüzü kanlar içinde kalıncaya kadar "hoca" sından dayak yedi.
17 yaşında hayalindeki okulun istediği bölümü için gerekli not ortalamasını tutturamadı.
24 yaşında tutuklandı, günlerce sorguya çekildi ve 2 ay tek başına hücrede yattı
25 yaşında sürgüne gönderildi.
27 yaşında kendisinden bir yaş büyük meslektaşı kendisinin de üyesi bulunduğu derneğin çalışmaları ile kahraman ilen edilirken, o hiç önemsenmiyordu bile.
Doğduğu şehrin merkezinde rakibi törenlerle karşılanırken, o kalabalık arasında yalnız başına olanları izliyordu.
30 yaşında kendisi başka şehirleri düşman elinden kurtarmaya çalışırken, doğduğu şehir düşmanın eline geçti.
30 yaşında amiri, onu kendinden uzaklaştırmak için başka göreve atanmasını sağladı. Yeni görevinde fiilen işsiz bırakıldı. Aylarca boş kaldı.
37 yaşında böbrek hastalığından 2 ay hasta ve yalnız yattı.
37 yaşında komutan olarak atandığı ordu dağıtıldı.
38 yaşında savunma bakanı tarafından görevinden alındı.
38 yaşında bir toplantıda giyebileceği bir tek sivil elbisesi bile yoktu ve giydiği redingotu başkasından ödünç aldı. Cebinde ise sadece 80 lirası vardı.
38 yaşında tutuklama kararı çıkartıldı.
38 yaşında en yakın beş arkadşından üçü, onun Kongre temsil heyetine üye olmaması için oy ullandı.
39 yaşında idam cezasına çarptırıldı.
Sonra... 42 yaşında Türkiye Cumhuriyeti Cumhurbaşkanı oldu !
Bu öykü efsanevi lider Mustafa Kemal Atatürk'e aittir.
Yaşamımızda başarılı olmanızı engelleyen
ama Atatürk'ün karşısına çıkmamış bir engel var mı?
şaşırtıcı. ilk defa bir sözlükte mustafa kemal atatürk başlığının bir istatistik bölümüne girdiğini görüyorum. yanılıyorum aslında şaşırtıcı değil, olması gereken bu, hatta olması gerekende de az. sözlükteki yazar adedi ile mustafa kemal atatürk başlığı altındaki tanımlar paralellik göstermeli veya aynı olmalı çünkü her yazarın mustafa kemal atatürk hakkında yazacak bir şeyi olması gerektiğini düşünüyorum. herkesi duygulandıracak ihtişamlı bir yazı olması da gerekemez. örneğin bir şiir, bir makale hiç değilse içten bir teşekkür bile yeter.
--spoiler--
Oyunda verilmek istenen mesaj özetle şudur:
Atatürk böyle ideal bir yönetim biçimini ortaya koymuştur çünkü Türk halkı'nın ideolojilerin peşinde kendini kaybedeceğini çok önceden bilmektedir. Türk halkı'nın aptal olduğunu Aziz Nesin'den önce bildiği için böyle güçlü bir ışık yaymıştır uyuyan bir halkı uyandırmak adına.
--spoiler--
Oysa biz gafiller hala uyumaktayız. Ne ışığı büyütmeyi ne de o'nu korumayı başardık. Böylesine açık ve uygulanabilir bir sistemi saptırdık. Takunyacı şucu bucu olarak hayatımızda bir yere gelmeye çalışmak yerine şu ışık için harekete geçseydik keşke. Belki o zaman bir şekilde aptallığımızdan yararlanan sülük iktidarlar böylesine emmezdi kaynaklarımızı ve bir başka devletin eyaleti gibi yaşamazdı türkiye cumhuriyeti.
kahramanlıklarını göz önüne aldığımda, özetle diyebilirim ki, tarihte ülkesi için, mustafa kemal atatürk'ten başka büyük işler başarmış hiç kimse yoktur.
dunyaya benzeri az gelecek, belki, hiç gelmeyecek ulu onder...normal bir insan olmadığı kesin * zira bir avuc askerle dunya'ya kafa tutup, üstüne butun dunyayla başacıkabilen, tarihte benzeri olmayan, varsa da benim bilmediğim mukemmel insan, gerçek superkahraman..bir ulkeyi kurtarmak için eline bir keleş alıp bığra bağıra sokağa fırlamaktan fazlasını yapmış insan..
ingiliz Lordu Atatürk'ün daveti üzerine istanbul'a gelir.ingiliz Lordu şerefine verilen yemekte servis yapan türk garson elindeki tepsiyi devirir.Herkes büyük bir şaşkınlık içinde kalmıştır ve Atatürk'ün ne tepki
vereceği beklenirken, Atatürk ingiliz Lordu'na dönerek:
"HALKIM HERŞEYi BECERiYOR DA BiR TEK UŞAKLIĞI BECEREMiYOR" demiştir.
*sonsuz mavi bakışlara sahip, kahraman, yaratıcı, kararlı, zeki bir liderdir.
--spoiler--
cumhuriyetin kurucusu.
büyük insan.
Allah kendisine gani gani rahmet eylesindir, keşke vakti saatinde bir çırak yetiştirseydi dediğim kişidir, hakkı ödenmezdir..
ulu önder
--spoiler--
fakat kendisi hakkında yazılanları, bazı kişilerin çekemediği kişi. allahaşkına hangisini, hangi sebepten eksileme gereği duymuşlar? ulu önder değil mi? allah rahmet eylemesin mi? Cumhuriyetin kurucusu değil midir. Ha eleştireceksen, çık de ki bu adam bunu yanlış yapmış. kişisel garez mi diyeyim, çekememezlik mi diyeyim, atatürk'ü sevmeyip "ben farklıyım" deme isteği mi diyeyim bunlarla yaklaşmayın başlıklara, kendisi türkiye cumhuriyetini kurucusudur. koskoca almanya, soykırım yapan hitler'e sahip çıkıyor be. sen çıkmış, koskoca cumhuriyetin kurucusuna, demokrasinin ne olduğu bilinmeyen bir memlekette bireysel çabalarıyla demokrasiyi getiren bir ülke yaratan adama saldırıyorsun. çıkarın gözlüklerinizi arkadaşım, atlara takılır onlar.
kendisi eleştirilebilinir, sonuç da 20yy'ın başlarından yaşamıştır ve şu an yaşadığımız dönem 21yy'dır, elbette köprünün altından çok sular akmıştır ve atatürk'ün dediği gibi: "muasır medeniyetler seviyesinin aşmamız..." gerekecektir, bu aşma da tartışarak, doğru ve yapıcı eleştiriler getirilerek yapılacaktır, bu bağlamda atatürk'te ataürkçülük'te eleştirilmelidir ve en doğrusu da budur. ha kendisini "eleştiriyorum" maskesi ile karalamaya kalkanlar günümüz emperyalistlerinin ağzını kullanamkatadır, işte bu ayrım çok iyi bilinmeli ve ona göre davranılmalıdır, mesela avrupa geçenlerde türk'lerin atatürk'ü ve onun değerlerinin artık tarihe gömmesi gerektiğini belirtti, bu istek ülkedeki avrupai ağızları tarafında ülkemizde dillendirildi sık sık. zira her eleştiri yönelten vatan haini değildir, eleştirnin geldiği nokta ve niyet önemlidir.
ayrıca, sadece atatürk değil toplumun içinde yaşadığı tüm sosyal değerler inançlar ve örfler ve gelenekler de bu eleştiriden payını almalıdır, yoksa kendi yarattığımız dogmatizmin içinde yok olup gideceğiz ve el de atatürk'ü körükörüne savunan yobaz atatürkçüler ile lümpen proleterya'nın eline düşmüş bir garabet islam kalacaktır ki en kötüsü de bu olacaktır bu topraklar üzerinde yaşayanlar için.
devrin gördüğü en büyük askeri deha ve allahın türk milletine bagisladigi en buyuk rahmettir. lakin gunumuz türkiyesinin en büyük ve en kıymetli degeri olan genclik bu yüce insanın kıymetini yeteri kadar bilmemektedir.
dolmabahçe sarayına girişte düşen üstüne çamur bulaşan, daha sonra o çamuru silmeye kalkışan ingilize söylediği sözle vatan sevgisini gösteren liderdir. üstünüzü silmenize gerek yok. o toprak şehit kanlarıyla sulanan en temiz topraktır.
bir yemek sırasında konuğunun üstüne çay döken hizmetçi için söylediği sözle millet sevgisini gösteren liderdir. şu millete her şeyi öğrettim, bir türlü hizmet etmesini öğretemedim.
kendisi ile ilgili tartışmaları yapanlardan bir kesimin ısrarla o da eleştirilmeli o da insandır onun da hataları vardır diye yorum yaptıkları ancak nedense iş hangi konuda ne yanlış yapmıştır hadi bunu tartışalım dendiğinde dansoz gibi kıvırttığı demokrasi kisvesi altına sığındığı insandır. kendisini eleştirenlerin asıl dertlerinin ne olduğu demokrasi zırvalarıyla ne yapmak istedikleri bellidir. onu eleştirme özgürlüğü isteyenler ve ekürileri* ile bir olup bide utanmadan yok efendim atatürk yasaydı o da istemezdi o bir özgürlük savaşcısıydı falan deme yüzsüzlüğünde bulunuyorlar. siz dua edin mustafa kemal yok eğer o olsaydı siz eleştirilerinizi yine yapardınız fakat ihtimal bazı kafalar kesilirdi
putlaştırılarak bu ülkeye ve hatırasına zarar verildiğini düşündüğüm kurucu cumhurbaşkanımız, ne yazıktır ki sömrülen belli başlı değer yargılarımızdan aynı zamanda.
23 nisan 1920.. ankara'ya büyük millet meclisi açılmıştı. memleketin her tarafından mebuslar gelmişti. bu yeni meclis'e gelenlerin bir kısmı, ankara'da hiçbir şeyin olmadığını görünce karamsarlığa düşmüşlerdi.
bazılarına bu dava çürük gelmiş olacak ki, memleketlerine dönmeye karar verdiler. bunlar geri dönerlerse meclis'te huzursuzluk olmayacağını anlayan mustafa kemal, kürsüye çıktı. o gün pek heyecanlıydı. atatürk'ün hayatında belki böyle canlı bir tablo doğmamıştı. mebuslara hitaben:
"işittim ki bazı arkadaşlar yoksulluğumuzu bahane ederek memleketlerine dönmek istiyorlarmış. ben kimseyi zorla milli meclis'e davet etmedim. herkes kararında hürdür, bunlara başkaları da katılabilirler. ben bu mukaddes davaya inanmış bir insan sıfatıyla burdan bir yere gitmemeye karar verdim. hatta hepiniz gidebilirsiniz. asker mustafa kemal mavzerini eline alır, fişeklerini göğsüne dizer, bir eline de bu bayrağı alır.. bu şekilde elmadağı'na çıkar, tek kurşunum kalana kadar vatanı müdafaa ederim. kurşunlarım bitince de bu aciz vücudumu bayrağıma sarar, düşman kurşunlarıyla yaralanır, temiz kanımı mukaddes bayrağıma içire içire tek başıma can veririm. ben buna ant içtim! "
gazi mustafa kemal'in gürlemesiyle salonu bir anda bir heyecan dalgası sarmıştı. kimse gözyaşlarını tutamıyordu..
tüm dünyanın, önünde şapka çıkarması gereken, sadece türk milleti'nin değil her milletin, fikirlerini paylaşması, benimsemesi gereken, ''keşke bir tane daha olsa da,şimdi var olan psikolojik, ve de stratejik savaşı da bi alıversek'' dediğim, bu günlerde bu şekilde yaşamamızın kaynakalrından en büyüğü olan hakkı ödenemeyecek büyük...
