şaibeli bir mal varlığı değildir. nereden geldiği, nasıl edinildiği bilinir. o dönemde böyle bir zorunluluk olmamasına rağmen bilinir.
atatürk'ün mal varlığını eleştirip genel anlamda müslüman olan ülke liderlerinin servet sahibi olmalarını görmemezlikten gelen insan konuya yanlı-yandaş olarak bakmaktadır.
oysa atatürk tüm vatan evlatları için askerleriyle beraber savaşmıştır.
ömrü savaşlarda geçen ( kemalistlerin tabiri tabiki) birisinin nasıl biriktirdigi merak edilen devasa servettir. Tevekelli değilmiş sürekli akrabasi olduğunu iddia edenlerin ortaya cikmasi.
baya uzun bi listeydi. helal hoş olsun kullandıkları. koskocaman milleti şahlandırmış zamanın da. lakin devlete bağışladıkları kadar ismet inönü'nün oğullarına da baya miras bırakmıştı.
sıradan bir osmanlı subayının, bazıları onu sadrazam sanıyor, cumhuriyet sonrası mal varlığıdır , cebinde 25 kuruşla ölen padişah hain, milyarlık servetle ölen bu adam kahramandır. ve ben biliyorumki buna rağmennbazı şakirtler milletimiz öyle istedi diyecekler. ozamanda millet fakirlikten ölüyordu.
tayyip kadar olmasa da, ülke kaynaklarından bedava yararlanması, çakma padişah olması ülkeyi siken sağcı totoşlardan farksız yapar bu mal varlıklarıyla.
şanssızlığı ise, bir ömrü harcadığı ülkesi için yaptıklarına rağmen, kendisinden sonra saçma sapan iddialarla o'nu karalamak isteyen "ülkenin geleceğini emanet ettiği" gençlerdir.
insanlara bırakıp gittiği ülkede az sayıda bulunun mallarının yıllar sonra üreyerek çoğalması sonucu bir yığın haline gelmesidir. hakikaten artık milyonlarca "malı" vardır.
o zamanki türkiyenin yarısına sahip mal varlığıdır heralde. bi ben yokum malı mülkü arasında. atatürk ün tüccar ya da iş adamı olmamasına, devletin başı olmasına rağmen bu kadar malı olması hoş geğil mantıklı da değil. hatta gözümde değeri kalmamıştır.
