Cennete gitmişlik hissi yaratan ve minimal tempoya sahip olan müzikleriyle ünlü bir gruptur.Tarz olarak Sigur Ros'a benzetilebilir.Slow bicycle isimli parçası her daim favorimdir.
insana hayaller kurdurabilen , başına cinleri(!) değil ilham perilerini toplayan, karanlıkta sadece izlemesi bile keyif veren, sadece 10 kuruşa temin edilebilen sihirli ışık. mum ışığında ders çalışırdım diye edebiyat parçalayanlara acımam, onları fantastik bulurum.
aşk sonbaharın balkonuna konan güvercin
aşk turuncuda pembeleşen renk tatlısı
aşk ipi yansa da kendi yanmayan mum
dağılsa da kendini yitirmeyen mum
titrese de sönmeyen mum
pervaneyi divane eden mum
kendi hariç her şeyi yakan mum
gözyaşları volkan olan mum
tedbirsiz uzanan ele acımayan mum
musa'nın dilini tekleten mum
gecenin korkusunu silen mum
bakan gözü daldıran mum
cama yansıyan parıltı, mum
sönse de ışığını yitirmeyen mum
aydınlığa hapis kuran zorba mum
esasında kalender bir ışık kaynağı. ama neden romantik ortamların vazgeçilmez unsuru olarak yaftalanıyor bilemiyorum. şarap da aynı şekilde mesela. belki yalnızca hoşlanıyordur insanlar bundan? hani ille de sevdicek eşliğinde kullanmıyorlardır. aşırı dozda aşk filmi izleyip, mum ışığında yemekli randevular felan ayarlamak da, sevginizi güçlendirmez, aksine azalarak bitirir. her neyse, çok sinirlendim anasını satiim.
bülent ortaçgil'in bir şarkısı. şöyle bir giriş yapar;
"büyük ateşler çabuk farkedilir ve çabuk söndürülür. ama mum gibi önemsiz bi ateş üzerinde kimse durmaz bile yanar durur. elektrikler gelir söndürmeyi bile akıl edemessiniz. bu şarkıdaki mumda onun gibi bi mum içimizde yanan ve farkedilmeyen bişeyleri söylüyo"
öyle kokulusunu, renklisini almaya gerek yoktur. bildiğin elektrik söndüğünde kullandığın mumu sapla şarap şişesine. yak. bak nasıl romantik, güzel oluyor.
Ooo bir kahraman. Oooo bir yaratılış harikası. Şu an çılgınca aradığım nereye attığımı hatırlamaya çalıştığım ve bulamazsam uykunun haram yarının zehir olmasına neden olacak olan, ortodonti tedavisi görenlerin vazgeçilmezi.
Bazen o kadar ağır yanar ki sönecek zannedip umutsuzluğa kapılır insan. Sonra sabrettikçe daha güçlü yanar ve insana ısı ve ışık verir. Ama bu kez de hızlı yanmaktadır sönmesin diye uğraştıkça. Süreç başlamıştır. Tükeniş başlamıştır artık. Geriye dönüş yoktur. Tükenip biter er ya da geç. Bitecek gibi gelmez asla en başta... Ardında o tuhaf kalıntılar kalmıştır...
