çağatay edebiyatının en büyük yapıtıdır. 15. yüzyılda ali şir nevai tarafından türkçenin farsçaya üstünlüğünü kanıtlamak amacıyla türkçe-farsça karşılaştırmalı olarak yazılmıştır. çağatay lehçesiyle yazılan yapıtta, türkçenin tüm incelikleri ve zenginliği anlatılmış, türk şairler türkçeyi kullanmaya özendirilmiştir.
hintçenin çöp, arapçanın en mümtaz, türkçeyle farsçanınsa nispeten üstün diller olduğunu yazan kitap. eş anlamlı kelimeler gibi mana esneklikleri bakımından türkçeyi bir tık yukarıda değerlendiriyor yazarı.
(bkz: ali şir nevai)
