hayal edin; bir çay ocağında oturuyorsunuz, bir kitapçının önündesiniz, hep takıldığınız kahvenin önünde sigaranızı içiyorsunuz ve yanınızdan iki kişi geçiyor . biri diğerine:
- bi kahve yaparsın artık, diyor. ve hızlarında hiç değişiklik yapmadan yürüyüp uzaklaşıyorlar.
of ya, son zamanlarda bu durum benim başıma çok fazla gelmeye başladı. yanımdan geçenlerin muhabbetlerinden 2-6 kelime arası bir yeri duyup sonrasını duyamıyorum. ve bu durum beni çok meraklandırıyor. bu ruh hali ile 'muhabbet ne layğn' diyerek bir gruba saldırmam çok normal olabilir bu aralar.
