ben yalnız kalmayı tercih ediyorum. çünkü birisine derdimi anlattığım zaman "ooo o da bir şey mi, takma geçer" gibi laflardan bıktığım için böyle zamanlarda insanlardan biraz daha uzak zaman geçirip kendimi daha çabuk toparlıyorum bir de sigarayı daha çok içiyorum.
Gözlerim şişene kadar ağlarım ama asla birinin yanında ağlayamıyorum güçsüz göründğümü sanıyorlar diye hissettiğim için derin derin düşünürüm 1 gün kimseyle konuşmam.
Yani genel olarak sigara içme sıklığım artar, moralimi dahada bozan şarkılar dinlerim neden böyle birşey yapıyorum bende bilmiyorum ama en nihayetinde uyurum uyku herşeyin ilacıdır benim gözümde.
Kitap okurum. Genel de Araştırma tarzı kitaplar. Yeni birşey öğrenmekten keyif alırım. Moral bozukluğu yerini yeni bilgiler öğrenmenin mutluluğuna bırakır.
Kötü bir insana dönüşürüm. Hiç bir şey skimde değil yönümle takılmaya başlarım ve ne acı ki böyle iken işler yoluna girmeye başlar. Sonra kıyamam ama çaktırmam. Gerçekten çok iyi bir pislik olabiliyorum.
