siz binbir türlü gündelik dertle uğraşıp yok paraydı yok puldu , işti , evdi diye hayata lanet okurken mide kanseri olan* komşunuzun öldüğünü öğrendiğiniz an.
bir yerden burs alacaksınız, bütün işlemleri yaptınız, ortalamaya filan bakılmıyor, sadece alttan ders olup olmadığına bakılıyor, notlarınızın açıklanmasını bekliyorsunuz, notlar açıklanmaya başlıyor, açıklanan son derse kadar hiç bir sorun yok ve son notunuzun ff olduğu açıklanıyor.
ne olacak bu sınav, ne olacağım ben, bunları hak ettim mi peki? derken, sisli bir geleceğe anlamsız bakarken, canının aslında hiçbir şey istemediğini anladığında, hayatında seni heyecanlandıracak, yüzünü güldürecek kimsenin olmadığını fark ettiğinde, kaçırılmış fırsatlara dönüp baktığında...
tartıştığın sevgilinin seni inatla aramaması.
günler birbirini kovalarken, telefon çevresınde atılan tur sayısı bir önceki güne nazaran artış gösterirken, umudun yitirilmesiyle vücudu kaplayan karamsarlık dalgası,moral bozmayı artık aşmış bir haldedir ki günden güne eriyip bitirmektedir insanı.
iş ararken, eskiden sümüğünüzü bile atmayacağınız tarzdaki ilanlara tenezzül ettiğiniz an. artı o ilanın sahibi olan çüklet beyinli insanlarla uğraşmak zorunda kaldığınız an.