Artık giderek artan sayıda insan , dev bürokratik sistemlere hizmet vermekten öte bir anlamı olmayan ve bireysel yaratıcılığın kabul edilmediği ya da denetlendiği işler yapma durumunda. Ne doğa ile ilişkiyi de içeren bir çabanın , ne de kişisel yaratıcılığa yönelik zanaatın yeri var.
5 yıl önce o insan olmayacağım deyip istemediğimiz insan olmaya zorlanıyoruz. Hangi bi sorunu sayayım ben size amına koyim
kafa bölümündeki kılların azlığı, gövde bölümündeki kılların çokluğudur. hayattan soğuma sebebidir. gövdeye benzin döküp kıllarla birlikte kendisini de yakmaya kadar götürebilecek bir sebeptir.
huzursuzlukdur. nedendir bilinmez herşeyi vardır aslında ama huzur eksikdir bu nedenle mutlulukları yarım kalır. artık durup düşünelim. neden herşey varken huzur yok ?
Her ne kadar görünüş olarak moderniteyi yakalamış gibi davranmaya çalışsa da, içten içe halen ilkelliğini koruması. "Aman etraf öyle zannetsin" zihniyetiyle takınılmaya çalışılan modernizm yani.
modern insanın en büyük problemi elinde olmayan şey için üzülmesi, kapitalizm gereği ihtiyacı olmasa bile alışveriş yaparak rahatlamaya çalışması, alışveriş merkezleri bu konuda sosyolojik vakadır. eskiden piknige gezmeye giden insanlar ortalama m2 altında kapitalizme can vermektedir...
kendini ifade edememektir. o kadar çok teknolojiye esir olmuş durumdayız ki, artık insanların kendilerini ifade etmek için kullandığı kelimeler sayılı hale gelmiş durumda. misal arkadaşlarla dışarı çıkılmıştır, gezilip eğlenmek yerine kişinin aklı facebook'ta kim ne paylaşmış, twitter'da kaç kişi yazdığım retweet etmiştir. bunun için de elden telefon düşmez. çevresinde olup bitenden bihaber yaşar gider koca koca insanlar. yazık yahu. hayat su gibi akıyor zaten hali hazırda. derdiniz ne ki sizin?
-insan kaynakları diye bir servis tarafından, aynı demir bronz gibi bir madene denk bir meta gibi algılanarak kanalize edildiğinizi bilmek ve ses çıkaramamaktır.
-insan denen şeyin bütünden ayırıp aynı kaparto boya mekanik gibi bir oto servis mantığıyla cildiye nöroloji hariciye gibi dallara ayırıp bölündüğünü bilmektir.
