doğrusu, gidilen misafirlik dönüşünde kapı önünde ayakkabı giyme gerginliği idi.
insanı gerim gerim geren, ömründen ömür alan, nice koçyiğitleri yere seren, misafirlikten çıkarken ev ahalisinin tedirgin eden bakşıları arasında kapı önünde kan ter içinde ayakkabı giyme stresidir.
hele ki o ayakkabı bağcıklıysa ve misafirliğe birlikte gidilen aile üyeleri hızlıca merdivenlerden inmiş sen tek başına ayakkabıyla cebelleşiyorsan ve 'yaa siz geçin lütfen' demene karşın 'yok yok rahat ol sen' diyerek kabus gibi başına dikilmiş seni izliyorlarsa o an insana ızdırap gibi gelir.
mini etek ya da yakası hafif açık bir kıyafet varsa üzerinizde kabir azabından beterdir. Yok eteğim açılmasın yok yakamı kapatayım derken hangi elinizle ayakkabıyı bağlayacağınızı şaşar kalırsınız.
