osursam ayıp olur, on dakka çıkmazsam ayıp olur gibi düşüncelerle bağırsaklarına ve midesine işkence eden takıntılı insan grubudur. psikolojik destek almaları elzemdir zannımca. insani ihtiyaç olduğunu bu gruba anlatmak gereklidir.
Dışkısısın kokma ihtimali büyük olan kişilerin hareketleridir. Ya benden sonra girerlerse, ya kokuyu anlarlarsa korkusu insanın sıçamamasına neden olur.
misafirin yemeğini de yemiyor olması muhtemel, yabancılara antipati duyan; insan yakın bile olsa evinden başka yerde mecbur kalmadıkça sıçamayan insan türüdür. asil duygunun insanıdır. benim gibi çocukluğunda bir olay yaşamış olması da muhtemeldir. tuvalete sıçmayı beceremeyip altına sıçmıştır. annesi çırılçıplak dövmüştür misafir evinde; yaşıtı bir kızın önünde.
aöhah. ağlayasım var sözlük, bak boncuk boncuk yaşlar damlıyor gözümden.
rezil olmamak isteyen insandır. zira tuvaletin hiç bişeyini bilmiyosundur. sifon çalışır mı, su var mıdır, tuvaletin ses yalıtımı nasıldır. hepsinden bihaber olarak tuvalette nasıl rahat olabilirsin ki.
ayrıca (bkz: evde misafir varken sicamayan insan)
misafire özel yaptırılmış tuvaleti kullanamayan kişidir. malum, her gelen oturmuştur falan.
büyük ihtimalle kendi şahsi tuvaleti vardır, onu kullanır temiz temiz.
bunca yıldır evimde sıçarım, zerre iz kalmaz; misafirlikte kaka yaptığımda ise iz çıkar. yarım saat onu temizlemekle uğraşırım. bu yüzden misafirlikte sıçmak tercih edilmez. ayıp olur, pis olur, kokar bi de.
işedikten sonra tuvaleti iyice temizlemeye yol açan korku ya bir şey kaldıysa ya görürlerse diye bayağı bir stres olunur,sanki onlar kendi tuvaletine sıçmıyor gibi.
sesli osuramamak durumunda kalabilme olanağı yüksek. zira ıkınma sırasında gaz çıkışı sesli olabilmekte ve bu misafir tuvaletinde ıkınamamayı da beraberinde getirmekte. bu yüzden de hiç yeltenmemeli yellenemiceksen.*
